Open brief aan staatssecretaris van Rijn #ouderenzorg

Anderhalf jaar geleden schreef Eefje Stokvis deze open brief aan staatssecretaris van Rijn. Het is nog steeds van toepassing. Of misschien wel meer dan ooit van toepassing. We delen hem even:

Lieve Staatssecretaris van Rijn,
Dat was even schrikken, he?
Het schrijnende verhaal over de oude dame waar de urine langs de enkels loopt, ging over uw moeder.
Het is niet mijn moeder, maar verdrietig werd ik er wel van!

Ik werk namelijk in dezelfde zorg waar uw vader het over heeft.
Ik werk in een verpleeghuis, op een huiskamer met dementerende ouderen.
En ja, dat is hard werken, maar vooral een mooi vak.
Wij werken niet met oppassers. Het is jammer dat uw vader zo genoemd wordt, meneer van Rijn, want oppassers zijn voor Apen in de dierentuin. Wij werken met mantelzorgers.
Wij, de professionals, hebben de verantwoording, maar de mantelzorgers maken het verschil. En niet omdat ze even moeten oppassen, maar omdat zij de tijd hebben om heerlijk een bakje koffie te drinken. Of een gezonde, lekkere maaltijd te koken.
En zijn er geen mantelzorgers? Dan nemen wij die taken over.
Wat ik wil aangeven is dat we het samen doen. En dan heb je het niet over oppassers.
Dat het hard nodig is om mantelzorgers te hebben die het fijn vinden om langs te komen komt door de bezuinigingen, meneer van Rijn. Want onze organisatie heeft alles wat niet nodig was al weg gehaald. Er zijn geen managers meer, vele ondersteundende diensten moesten vertrekken. 1) omdat het anders moest, 2) omdat het anders kon.
Wij zorgen dat onze bewoners geregeld onder de douche gaan. Als het moet 2 keer per dag. En als het 3 keer nodig is, doen we dat ook. Wij kennen onze bewoners en willen er alles aan doen om het zo thuis mogelijk te maken.
Ik ben bang, meneer van Rijn. Bang dat de bruisende energie die nu heerst binnen de instelling waar ik werk weg bezuinigd wordt.
Dat mensen zoals mijn collega’s niet voor vast aangenomen kunnen worden, omdat het geld er niet voor is. Bang dat goede collega’s hun baan kwijt raken, simpelweg omdat we het met NOG minder moeten doen.
Bij ons gaat het nog goed. Reden? Ik noem de zelfstrurende teams, onze prachtige visie en verschillende zorgconcepten, misschien wel omdat we uit het oosten van het land komen. Maar zeker ook omdat ik toevallig werk bij een organisatie die achter ons staat. Die beseft dat wij het kaptiaal zijn van de organisatie. En daardoor wilt investeren in ons.
Komt u alstublieft een keer kijken en praten. Neem onze energie over en verspreid die over de rest van het land. Dan zorgen wij voor al die mensen die dat nodig hebben en verdienen!
Eefje Stokvis-van Keeken

bron:zuster.nl