Mariska: Palliatieve mantelzorg en nu dan? #hulplijnen #mantelzorgers

Nog maar een week geleden is er de oproep van de Minister-President om Nederland gecontroleerd met Corona te laten omgaan. Overal op sociale media worden groepen opgericht om elkaar in deze tijd te helpen. Hoeveel titels ik wel niet voorbij heb zien komen, ik ben de tel kwijt. Maakt niet uit. Nergens iets over palliatieve mantelzorg, dus neem ik op dat moment het besluit, dat ik mantelzorgers van een palliatief patiënt wil bijstaan. Hoe, ik had geen idee. Ik besluit mijn hulp in de groepen die er toch al zijn aan te bieden. Eerst voorzichtig in de provincie, waar mijn eerste oproep wordt weggehaald (… geen idee) en daarna landelijk. Gewoon, dat mensen in bovengenoemde situaties mij mogen benaderen en dat ik ze bel. Om ze vooral een hart onder de riem te steken. Dat wat ik altijd gedaan heb met mijn blogs toen mijn man ziek was en stierf en later met mijn boek (ALS heb je niet alleen, balanceren tussen liefde en mantelzorg), lezingen en trainingen.

Dan valt mijn oog op een aanbod van Mantelzorgelijk, dat mantelzorgers die het moeilijk of zwaar hebben kunnen bellen. Ik bedenk me geen seconde en app Marjolijn, die nog altijd in mijn telefoon staat, omdat ik na het overlijden van Sjon een lange tijd geblogd heb voor deze website. Ze belt me al heel snel en is blij met mijn aanbod. Nu kunnen we met elkaar (zijn drieën) krachten bundelen.

Dus: ben jij die palliatief mantelzorger en heb je het zwaar? Mag je niet bij je partner op bezoek, of verzorg je hem/haar thuis? Weet je niet meer waar je een luisterend oor kunt vinden en je omgeving snapt je (net) niet helemaal? Bel mij gerust. Daar ben ik voor. Deze bizarre tijd wegnemen kan ik niet. Luisteren en steun bieden altijd.