Boemerangzorg; van coronagolf naar vakantiegolf

Na de laatste coronagolf hoopte ik op een periode van stabiliteit. Hoopvol keek ik richting het voorjaar en verheugde me op wat minder onrust en wat meer ontspanning. Maar dit blijkt toch weer ijdele hoop te zijn. De zorg staat opnieuw onder druk en wordt weer afgeschaald. Dit keer door personeelstekort in de vakantieperiode. En zo gaan we van een coronagolf naar een vakantiegolf.

De zorg komt steeds als een boemerang terug. Voor mij breekt er dus weer een periode aan waarin ik alert de roosters moet gaan checken. Waarin ik niet vanzelfsprekend op gemaakte afspraken kan leunen. En een periode waarin ik soms in blinde paniek reageer op een aankondiging van verlof of afwezigheid.

Want weer is er veel onvoorspelbaarheid. En alleen al hierdoor is de rust en ontspanning ver te zoeken. Wat baal ik hiervan. Nu dreigt mijn hele jaar in het teken te gaan staan van golven, afschaling en vervanging van ondersteuning en zorg. Op papier heb ik het goed geregeld, maar de praktijk is heel anders.

Ik zie weinig mogelijkheden, voor de intensief zorgende mantelzorgers, om tussen al die golven door eens met vakantie te kunnen. De zorgmedewerkers werken hard, maar kunnen dus ook vrij nemen. Mantelzorgers kunnen dat nooit. De boog staat nu al jaren gespannen. Daarom lijkt een mantelgolf mij wel wat.

In een bepaalde periode van het jaar kunnen mantelzorgers vrij nemen. Geen vragen en geen gedoe. De zorg wordt tijdelijk opgeschaald en de taken worden overgenomen. Geen rigide respijtzorg, maar flexibel maatwerk gebaseerd op de vraag en behoefte. Echte oplaadzorg.

Of dat we snipperdagen hebben. Dat we net zoveel recht hebben op vrije dagen en vakantie als al die werkende medemensen. En dat op deze vrije dagen dan vanzelfsprekend wordt ingesprongen. Ik wil dat best 6 maanden van tevoren doorgeven zodat iedereen er rekening mee kan houden. En dan stel ik me zo voor dat we zorgeloos op pad kunnen. Dat we even kunnen dobberen op echte golven en wegdromen bij al die ontspanning. Maar als een boemerang komt het weer bij me binnen, het blijft bij dromen, want dat is helaas de enige realiteit.