Mantelzorg ook in ziekenhuis
Er is een nieuwe manier om mantelzorgers in te zetten – en wel in het ziekenhuis. Daarover schreef Patricia Boon het volgende op de website van de Telegraaf, 9 november 2014.
Mantelzorgers kunnen voortaan ook meehelpen in het ziekenhuis. Medisch Spectrum Twente (MST) heeft met de bouw van het nieuwe ziekenhuis extra ruimte gemaakt in de nieuwe eenpersoonskamers, zodat familieleden of mantelzorgers kunnen blijven overnachten.
Het is het eerste ziekenhuis met deze werkwijze en ruimten.
„Cliënten de eigen regie in handen laten houden, bevordert het genezingsproces.” Dat vertelt Heidi Witbreuk, bedrijfskundig manager en projectleider van de nieuwe kliniek van MST. De eenpersoonskamers moeten de zelfredzaamheid van de patiënt stimuleren, al dan niet met hulp van die personen die thuis ook al helpen. „Wij denken dat het een flinke steun in de rug is, de hulp van mantelzorgers, om patiënten in het zadel te houden of er weer in te helpen.”
Wat vinden jullie ervan? Is het zinvol om mantelzorgers in het ziekenhuis te laten overnachten? Kunnen zij betere zorg verlenen dan ziekenhuispersoneel? Benieuwd naar jullie reacties.
Meer lezen
Ter ondersteuning van patiënt en mantelzorgers vind ik het een heel goed idee. Hopelijk is het geen opmaat naar bezuinigingen op de verpleging of verzorging. Dus naast de gebruikelijke zorg, voor emotionele support en om te kunnen kijken en leren voor thuis: super. Als patiënten straks ook in het ziekenhuis afhankelijk worden van mantelzorg: een slechte zaak.
Ik kan me voorstellen dat jouw laatste zorg, dat patiënten ook in het ziekenhuis afhankelijk worden van mantelzorg, weleens acuut kan worden.
Voor ouders van zwaar gehandicapte kinderen is het niet alleen zinvol, maar ook nodig. Als moeder van een kind dat 24 uur per dag zorg & toezicht nodig heeft weet ik dat zieenhuispersoneel die zorg niet kan verlenen. Te weinig personeel. Er wordt dus eigenlijk min of meer verwacht dat je er als ouder bij bent. In ieder geval een groot gedeelte van de dag (en de nacht, als je kind nauwelijks slaapt). Er zijn bovendien zo veel specifieke handelingen nodig, de ‘gebruiksaanwijzing’ is zo lang, dat ik het ook logisch vind dat we er dan bij zijn. Dit truwens los van de enorme belasting die een opname met zich meebrengt. Alles is dan ontregeld… Dus: Ja, het is zinvol, maar het zou niet nódig moeten zijn.
Voor ouders van zwaar gehandicapte kinderen is dit inderdaad een prima aanvulling. Eindelijk een aanlendend kamertje, in plaats van opgevouwen op een stoeltje naast het bed. Of hebben de kinderafdelingen van ziekenhuizen al voorzieningen voor de ouders? Maar deze nieuwe ontwikkeling, die zich ook op mantelzorgers voor volwassenen en ouderen richt, gaat wellicht een stapje verder. Dan komt straks bij iedere intake de vraag ‘Waar is uw mantelzorger? Want wij brengen uw eten niet op zaal. En hier heeft u een washandje.’ Dat soort werk.