Werk en mantelzorg: Veel emotie, veel praten

Wat betreft de functie van de donornier welke mijn vrouw nu +- 3 maanden heeft, gaat het gelukkig erg goed. Helaas kan dat niet gezegd worden van de psygologische stabiliteit bij mijn vrouw. De afgelopen dagen heeft dit weer een dieptepunt bereikt met als gevolg dat mijn vrouw het bijltje er bij neer (wilde) gooide. Veel emotie, veel praten tot in de nachtelijke uurtjes hebben het gekost om mijn vrouw weer rustiger te krijgen. Uiteraard komen dit soort probleempjes nooit gelegen,de grootste explosie kwam gisteren toen mijn vrouw mij belde terwijl ik in een vergadering van mijn werk zat. Ik heb uiteraard veel liever dat mijn vrouw zich lekker voelt op alle gebied, maar net nu ik zelf moe ben door een vol werkrooster, wisselende uren en zelf juist even aan het stoeien ben met de wisselingen van de gezondheid van mijn vrouw. Ik ben ontzettend dankbaar dat door de donornier mijn vrouw weer betere levens vooruitzichten heeft maar voor mij is dit ook een situatie waar ik mijn weg in moet vinden na maanden, jaren, van grote zorgen. Maar goed, gelukkig is mijn vrouw weer vrolijker en heeft zij weer zin in de dingen. Vandaag gaan we weer naar de manege zodat mijn vrouw een uurtje kan paardrijden. Mooie uitlaatklep voor haar. Vandaag staat er een afspraak in het ziekenhuis voor controle van de schouder welke een paar maanden geleden is vervangen. Tevens gaat er weer gekeken worden naar de andere schouder. Deze heeft de zelfde slijtage maar kan misschien nog pijnbestrijding krijgen met injecties. Donderdag weer naar de AMC voor controle van de nierfunctie. Ook weer spannend.