Ik vraag, luister en maak een inschatting..

Allereerst, het is goed afgelopen: afgelopen donderdag belde mijn vrouw in grote paniek. Er was brand in de keuken bij onze buren geweest. Ik kan niet beschrijven wat er in mijn hoofd allemaal gebeurde. Hoe, wat, en nu… Ik vraag, ik luister en maak een inschatting door de opmerkingen en antwoorden. Lang verhaal inkorten: bij de buren heeft er een pannetje op het vuur gestaan, buur is even op de bank gaan liggen, pannetje aangebrand. Hoop stank naar het schijnt maar verder gelukkig niets. Ik breng mijn vrouw tot rust, geef haar een complimentje dat ze zo rustig bleef. Ik merk aan mijzelf dat ik steeds meer moeite heb het allemaal te verwerken. Ik heb geen filter meer. Vrijdag is mijn vrouw naar de dagopvang geweest. In de ochtend heeft de ambulant ondersteuner van het fact team mijn vrouw telefonisch gewekt en later samen koffie gedronken. Ik moest zelf even wennen. Plotseling hoefde ik niets. Het loslaten is lastig maar kan zo ook ervaren hoe dat voor de toekomst zal gaan. Ik weet dat dit is wat nodig is. Zowel voor mijn vrouw als ook voor mijzelf. Het weekend was moeizaam. Ik ben ontzettend moe en mijn vrouw voelt zich niet zo lekker. Boodschappen voor haar gedaan en eten gemaakt.