Gelezen: Grote zorgen over keukentafelgesprek

Gelezen op de website van Skipr: een openhartig interview over de problemen die voortkomen uit de zogenaamde ‘keukentafelgesprekken’. We kregen de afgelopen weken op Mantelzorgelijk al wat berichten over kwetsende vragen van gemeentemedewerkers en blunders bij de indicatie. In dit stuk legt Illya Soffer, de directeur van Ieder(in) wat er in deze gesprekken allemaal mis kan gaan – en waarom.

“Wij maken ons grote zorgen over het keukentafelgesprek”, zegt Soffer in het maartnummer van Skipr magazine tegen interviewer Willem Wansink. “Het wijkteam of de wijkverpleegkundige als toegangspoort tot de zorg is kwetsbaar, zeker als die mensen niet goed worden opgeleid. En wie zo’n gesprek weigert, dreigt zijn voorziening mis te lopen.”

Geen vuilophaaldienst

Daarnaast heeft Soffer grote zorgen over het leerlingenvervoer voor kinderen met een handicap. “Er wordt flink bezuinigd op het leerlingenvervoer. Dat kan, omdat het als afzonderlijke gemeentedienst wordt gefinancierd en georganiseerd. Maar het is geen vuilophaaldienst.”

Volgens haar hoort het leerlingenvervoer bij de Wet maatschappelijke ordersteuning (Wmo) of bij passend onderwijs. “Je kunt het onderwijs nog zo goed inrichten, als de leerlingen er niet kunnen komen, hebben kinderen met een beperking daar niets aan.”

Directeur Soffer van Ieder(in) behartigt de belangen van mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking, dan wel met een chronische ziekte. De lobby-organisatie komt voort uit de voormalige CG-Raad; zij heeft 250 leden en vertegenwoordigt ruim twee miljoen mensen.

Niet te verteren bureaucratie

Soffer wijst erop dat de bureaucratische handelingen in de zorg zich almaar verder opstapelen nu de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) is vervangen door de Wet langdurige zorg (Wlz). “Er wordt een niet te verteren bureaucratie opgetuigd in gemeenten, bij de zorgverzekeringswet, de langdurige zorg en het persoonsgebonden budget. Schandalig, dat was niet de bedoeling. We zouden het met elkaar toch eenvoudiger maken? Dichter bij de mensen, toegankelijker, makkelijker, grijpbaar, onder handbereik.”

Soffer weet ook uit eigen ervaring waarover ze spreekt. Haar oudste zoon heeft veel zorg nodig. Hij heeft zeven zorgverleners voor onder meer  logeren, begeleiden en naschoolse opvang. Soffer: “Met elke zorgverlener moet een contract worden opgemaakt. Al die contracten moeten aan nieuwe eisen voldoen en naar de Sociale Verzekeringsbank. Daar zijn ze overbelast. Niemand belt terug. Hun computers matchen niet met het zorgkantoor. En DigiD functioneert al helemaal niet.”

Het interview met Illya Soffer is verschenen in het maartnummer 2015 van Skipr magazine