En dan moet je een besluit nemen.. #verpleeghuis

Ik weet niet hoe jij het ervaart maar ik heb er echt moeite mee.. Een beslissing nemen of mijn vader nou wel of niet naar een verpleegtehuis moet. Mijn vader gaat de laatst weken harder achteruit dus mijn zussen en ik hebben het er ook weer vaker over: Houden we het nog vol thuis, is hij geen gevaar voor zichzelf of voor een ander en kan hij zich nog redden op de momenten dat wij niet bij hem zijn? Hoe bepaal je wat kan of dat iets juist niet meer kan? Beslissen wat het juiste tijdstip is en de zoektocht naar een goed verpleegtehuis kan enorm emotioneel, overweldigend en complex zijn.

Door de bemiddeling van onze case-manager dementie wisten wij al een tijdje dat we mijn vader in elk geval op een wachtlijst van een verpleegtehuis moesten plaatsen. De wachtlijsten bij ons in de buurt zijn namelijk behoorlijk lang en het risico dat het een crisisopname gaat worden willen we natuurlijk liever voorkomen. Wie weet waar hij dan helemaal terecht gaat komen. Afstand is best belangrijk, vinden wij. Daarbij .. als hij aan de beurt is, zijn we niet verplicht om het eerste de beste plekje te accepteren. Uiteindelijk nemen wij als familie de beslissing over het tijdstip. Als wij denken dat het nog te vroeg is, gaat hij zeker niet. Wij hebben echt gekeken naar een leefomgeving die het beste bij mijn vader past en kwamen uiteindelijk uit bij een verpleegtehuis in Weesp, een plaats ongeveer 15 km verderop. Dat is zelfs op de fiets nog goed te doen. Maar goed, dit is natuurlijk onze situatie en misschien is de jouwe wel heel anders.

Hoe dan ook, allereerst moet er dus – in overleg met degene waar je voor (maar ook mee samen) zorgt  een keuze gemaakt worden over een verzorgingshuis of verpleegtehuis. De keuze hangt af van de medische zorg die nodig is. Als je nog nooit zo’n beslissing hebt hoeven nemen, kan dat heel overweldigend zijn. Misschien komen jullie er zelfs helemaal niet uit. Er is voor jouw gevoel natuurlijk maar één perfecte plek en dat is de plek waar je dierbare al jaren woont… Vraag dan om advies bij de case-manager, de huisarts, behandelend arts of bij bekenden die in een zelfde situatie zitten.

Tegenwoordig behoren de meeste verzorgingshuizen en verpleeghuizen tot grote gefuseerde instellingen. Een voordeel van deze fusies is dat de instellingen vaak beschikken over veel expertise zoals artsen, fysiotherapeuten, diëtisten en personeel gespecialiseerd in bepaalde ziektebeelden. Een andere ontwikkeling binnen deze sector is, vaak door particulieren opgezette, kleinschalige zorgverlening. Dat hier veel behoefte aan is blijkt uit het feit dat deze kleinschalige vorm van zorgverlening enorm toegenomen is.

Verzorgingshuizen
De zorg en dienstverlening die een verzorgingshuis levert is er op gericht dat u zo lang mogelijk zelfredzaam blijft en, voor zover mogelijk, regie houdt over uw eigen leven. Er zijn verzorgingshuizen waar een meerzorg afdeling aanwezig is. Deze afdeling is bedoeld voor mensen die lichamelijk en/of geestelijk extra hulp nodig hebben. Is de situatie dusdanig dat de zorgverlening op een meerzorg afdeling niet meer voldoende is, dan zal er een overstap naar een verpleeghuis gemaakt moeten worden. Een verzorgingshuis biedt vaak ook vormen van kortdurende zorg.

Verpleeghuizen
Verpleeghuizen zijn bedoeld voor intensieve zorg of zware medische behandelingen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen twee soorten verpleeghuizen, namelijk psychogeriatrische verpleeghuizen en gecombineerde verpleeghuizen. Er zijn verpleeghuizen die zich voornamelijk richten op mensen met psychogeriatrische problemen zoals bijvoorbeeld dementie. De gecombineerde huizen richten zich zowel op mensen met lichamelijke problemen als mensen met psychogeriatrische problemen. Het zorgaanbod van verpleeghuizen bestaat doorgaans niet alleen maar uit permanente opnames. Ook kortdurende opnames kunnen behoren tot het pakket zorg- en dienstverlening, zoals revalidatie, intervalopnames, nachtverzorging en respijtzorg.

Bij veel verpleeghuizen kun je een afspraak maken om een kijkje te komen nemen en krijg je de gelegenheid om allerlei vragen te stellen tijdens zo’n rondleiding. Dat hebben wij eerlijk gezegd nooit gedaan. Wij zijn brutaalweg zelf naar binnen gestapt om te kijken hoe het eraan toe ging en om sfeer te proeven. En ik heb ter plekke gewoon mantelzorgers aangesproken, om te vragen wat hun ervaringen waren. Informatie uit de eerste hand is in mijn ogen nog altijd het beste van het beste 😉

Reguliere verzorgingshuizen en verpleeghuizen zijn Wlz-instellingen, er is dan ook een indicatie nodig om in aanmerking te komen voor een plaats in een verzorgingshuis of verpleeghuis. Het CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg) geeft bij de indicatie een zorgprofiel af. Mijn vader kreeg een VV5 indicatie, wat neerkomt op beschermd wonen met intensieve dementiezorg.
Een zorgzwaartepakket ( of indicatie Verpleging en Verzorging) is een omschrijving van de soort en de hoeveelheid zorg en begeleiding die men nodig heeft. In de praktijk bevat het pakket meestal een combinatie van verzorging, verpleging en begeleiding.
Niet iedereen heeft evenveel zorg nodig, daarom zijn er verschillende zorgzwaartepakketten.

Via de website van het Centrum Indicatiestelling Zorg kan jij als mantelzorger, een familielid of belangenbehartiger, een aanvraag voor een indicatie indienen. Is het noodzakelijk om na een ziekenhuisopname naar bijvoorbeeld een verpleeghuis te gaan voor revalidatie of definitieve opname dan kan de transferverpleegkundige in het ziekenhuis de indicatie verzorgen.
Als alles volgens plan is verlopen dan is het zorgzwaartepakket vastgesteld en kan je naar de zorginstelling van jouw of jullie keuze om op een wachtlijst geplaatst te worden. De lengte van de wachtlijsten variëren per provincie.

Tja en dan kom ik weer terug op het punt waar ik dit blog mee begon. Hoe bepaal je of degene waar je voor zorgt nou echt aan opname toe is. Ik denk dat het helemaal afhangt van jullie situatie. Zorg jij alleen of met meer familieleden, is de zorg nog vol te houden, kun je eventueel aanvullende hulp van professionals inhuren, red je het financieel als je bepaalde zaken niet meer vergoed krijgt. Een ding is voor ons allemaal gelijk: we hebben het allemaal het beste voor met degene waar we voor zorgen. Wat je beslissing ook mag zijn en op welk moment je de beslissing ook neemt, is aan jou en je familieleden en aan niemand anders. Een ander vindt wellicht dat de zorg thuis niet meer verantwoord is maar dat is niet aan hen. Jij voelt het vast, als de tijd daar is. Succes en sterkte!