Aletta blogt over haar zorgintensieve kinderen: Nieuw leven

“Mam! Mammmm!!! Hakim doet raar!! Kun je even komen?”
Hakim is onze kat. En onze kat is zwanger.
Ik loop naar boven en zie het direct. De kat is aan het bevallen.
“Oooh!! Haal weg! Haal weg!! Dat wil ik niet op mijn bed, wat denkt die kat wel!”
Ik snel naar beneden, haal de kraamdoos die al een tijdje klaar stond en raas met een snelheid van 30 meter per seconde weer naar boven.
Inmiddels schreeuwt de kat moord en brand en komt onze logekat ‘Jason’ en onze adoptiekat ‘Meisje’ polshoogte nemen. Deze worden vriendelijk doch dringend verzocht het huis tijdelijk even te verlaten. Aan dit soort pottenkijkers hebben we niets.
Met een beetje moeite frummelen wij Hakim in de doos en vervoeren het geheel naar ons halletje bij de voordeur.
“Fck”, zegt Evelien, “hij moet wel opschieten want ik moet straks werken en ik wil het zien.”
En zo geschiedde.
Een bevalling blijkt toch niet zo geweldig romantisch als dat iedereen doet geloven want Evelien staat kokhalzend te kijken.
“Nou als dat bevallen is, dan hoef ik geen kinderen hoor, gatsiedakke”
Ondertussen maakt ze volop foto’s en stuurt ze door naar haar vriendengroep, familie en aanverwanten.
“Oke, deze heet Cor”, zegt ze. “Want het is Coronotijd. Denk je dat er nog meer komen?”
“Ik heb geen idee, kind”, zeg ik, “blijf er maar bij zitten dan kan ik even koffie zetten.”
Nog geen 10 minuten later staat de eerste visite al aan de deur. Mijn oudste dochter. Komt mooi uit want er is nog een kitten op komst.
Samen met Evelien zorgen zij ervoor dat alles gesmeerd loopt. Al dan niet kokhalzend.
Na een uurtje wordt de tweede kitten geboren.
“Zo. Deze heet dat Ona”. Dan zijn we compleet”, zegt Evelien.
Laten we het hopen, want ‘we are running out of names’ en om een kitten nu Crisis te noemen is ook al zo wat.
De koffie is op, de kraamverpleging blijft nog even en ik kan weer aan het werk. Telefonisch overleg met het bestuur van Mantelzorgelijk.
“Zeg mam, eigenlijk slaat het nergens op dat je Hakim kittens hebt laten krijgen. Heeft ‘ie eindelijk een gezin, geef je ze straks weer weg….”