Mariette blogt exclusief vanuit het buitenland – Volg je eigen weg

Ouderenzorg is niet altijd gemakkelijk en zeker geen pracht en praal. Desondanks wilde ik altijd degene zijn die voor mijn ouders zou zorgen als ze oud zijn. Ik wilde hen de zorg bieden die ik jarenlang aan vreemden had geboden. Voor hen zorgen was een makkelijke beslissing omdat we altijd een goeie relatie hebben gehad. Ons wederzijds respect maakt de communicatie een stuk gemakkelijker.

Een goeie vriendin van mij, Louise, is net begonnen met de zorg voor haar ouders. Voor haar was het leren over, en in praktijk brengen van de ouderenzorg niet de grootste uitdaging. Haar grootste uitdaging was omgaan met haar ouders, omdat ze al 50 jaar een nogal, laten we zeggen, ‘onstuimige’ relatie met haar ouders heeft.

Ook onder goeie omstandigheden gaat de mantelzorg niet altijd voor de wind. Sommige mantelzorgers bevinden zich op een verraderlijk pad en moeten zich door een mijnenveld van emotioneel misbruik, psychische stoornissen of verslaving banen. Dit soort relaties zijn frustrerend, overweldigend en ontmoedigend.

Hier zijn de lessen die Louise en ik geleerd hebben toen we samen zo goed mogelijk voor haar ouders probeerden te zorgen.

Onderken het gevecht. Als jouw vader of moeder jou altijd manipuleerde, misbruikte, misschien verslaafd of geestesziek was, heeft dat jou waarschijnlijk gevormd tot wat je nu bent. Het zal niet makkelijk zijn om niet opnieuw teruggezogen te worden in de drama’s die zij creëren. Realiseer je dat jij een waardig en goed mens bent, ook als je hun verwachtingen niet kunt waarmaken. Misschien is dat hun probleem, ze verwachten te veel. Je kunt altijd met iemand praten, een therapeut, een goeie vriend of vriendin, die jou ervan kan overtuigen dat jij er wel degelijk toe doet.

Leer wat het verschil is tussen ‘dringend’ en ‘een noodgeval’. Probeer uit te vinden waar je precies op reageert. Zoek je een manier om erkenning te krijgen? Voel jij je beter als anderen jou nodig hebben? Als je reageert op de ‘dringende’ situatie, bedenk dan voor wie het nodig is dat je dit vandaag doet, voor jou of voor je vader of moeder? En vind je dat oké?

Besluit wat je wel en niet kunt doen. Als je hen niet financieel kunt helpen of je eigen sportschool abonnement niet wilt opgeven, laat je vader of moeder dan weten dat je graag helpt, maar dat sommige dingen gewoon niet gebeuren. Ze kunnen erom blijven vragen en een verklaring eisen, willen weten waarom je nee zegt. Houd voet bij stuk. Je mag nee zeggen.

Bevestig je rol en je redenen. “Mam, het is mijn taak om je af en toe een maaltijd te brengen. Ik kan je niet elke avond eten komen brengen, daarom woon je nu hier. Ze hebben hier eten voor je.”

Je moet zo nodig je grenzen afdwingen. Als je de eerste stappen niet in je hoofd hebt, zal deze stap het moeilijkste zijn. Hier zijn wat voorbeelden van grenzen die vanuit het oogpunt van een mantelzorger zinvol zijn, en die in verschillende situaties allemaal redelijk en geldig zijn.

– “Mam, ik weet dat je altijd op deze manier tegen mij hebt gepraat, maar dat is nu afgelopen. Als je tegen me schreeuwt of gemene dingen zegt ga ik weg.”

– “Pappa, ik kan de televisie niet voor je aanzetten als ik op mijn werk ben. Ik kom morgen langs en dan zorg ik dat je televisie kunt kijken.”

– “Je moet ophouden me een schuldgevoel aan te praten door te zeggen dat ik niet vaak genoeg kom. Op die manier heb ik alleen maar steeds minder zin om nog te komen.”

“Mam, ik kan je niet helpen met douchen want dat kan mijn rug op dit moment niet aan. Ik kan niet riskeren dat mijn rugpijn erger wordt want dan hebben we allebei iemand nodig om ons te helpen. Dat risico wil ik niet nemen.”

Genezen van het verleden is niet rechtlijnig, er komen verschillende dingen bij kijken. Misschien moet je deze lijst een paar keer doorlezen, en dat geeft niet. De belangrijkste stap is om jouw gevoel van eigenwaarde te onderkennen, jezelf te valideren want het kan zijn dat niemand, zeker je ouders niet, dat voor je doet. Daarnaast zul je waarschijnlijk rouwen. Rouwen om de moeder die je nooit had. Rouwen om de vader die je altijd had willen hebben. Rouwen om de relatie die nooit meer hetzelfde zal zijn.

Niemand heeft gezegd dat mantelzorg gemakkelijk is, maar het is toch vaak de moeite waard, ook als het niet perfect is.

Door Marianne Delorey, Ph.D., Executive Director, Colony Retirement Homes.

https://www.fiftyplusadvocate.com/