Onderzoek naar onderzoek #opinie #jongemantelzorgers

Hoeveel onderzoeken naar jonge mantelzorgers moeten wij nog laten uitvoeren voor iets waarvan iedereen op zijn klompen kan aanvoelen hoe dat in de praktijk gaat?
Ik maak even een opsomming van alle jaren dat er onderzoek wordt gedaan naar jonge mantelzorgers:
Een onderzoek in 2012, vier onderzoeken in 2014, negen onderzoeken in 2015, twee in 2018, vijf in 2019 en jawel hoor, in januari 2020 wéér een nieuw onderzoek naar jonge mantelzorgers.
Ik wil niet weten wat al die onderzoeken onze gemeenschap gekost hebben!
Is het, ook zonder al die onderzoeken, niet glashelder wat mantelzorgen voor jongeren doet? Of is het echt noodzaak om daar talloze onderzoeken naar te doen? Of verandert het zorgen voor, en zorgen hebben over, een dierbare in de loop der jaren?
Uit alle onderzoeken komt toch vaak dezelfde conclusies: jongeren hebben last van het zorgen voor een zieke dierbare. Geen rocket science, lijkt mij.

Wat ik veel belangrijker vind is wat gaan wij nu doen aan al die jonge mantelzorgers die overbelast zijn of raken?
Er zijn gemeenten die leuke activiteiten organiseren voor de jonge mantelzorger maar zet dat zoden aan de dijk? Waarschijnlijk is het voor hen net zo ingewikkeld om mee te gaan met het cupcakejes bakken dan voor een volwassene die naar een tapas-middag gaat.
En wat doen gemeenten nu eigenlijk om de jonge mantelzorgers te ontlasten?
Stel nou dat je beide ouders zorg nodig hebben en jij als jongere loopt over. Hoe ga je dan als jong persoon in gesprek met een gemeente? En hoe moet je de weg weten als je pas 10 jaar oud bent? Kun je als jonge mantelzorger bijvoorbeeld respijtzorg aanvragen voor je ouders? Ik durf daar vraagtekens bij te zetten omdat jongeren veelal niet zo mondig zijn als volwassen mantelzorgers. Ik durf ook mijn vraagtekens te zetten of zij uberhaupt wel serieus worden genomen.
Op het platform Mantelzorg wordt bijvoorbeeld benoemd hoe je jonge mantelzorgers kunt ondersteunen:
• Herkennen en erkennen: zie en hoor jonge mantelzorgers
• Inventariseren: breng de opgroeisituatie in kaart
• Signaleren: heb oog voor signalen dat het niet goed gaat
Herkennen. Fijn maar dit is geen ondersteuning. Inventariseren: ook fijn maar dit is geen ondersteuning. Signaleren: ook fijn maar dit is geen ondersteuning.

Ik word er een beetje recalcitrant van. Beleidstaal, dure onderzoeken. En wat is nu eigenlijk het resultaat? Want na 8 jaar onderzoeken komen ze steeds tot dezelfde conclusie en zijn er blijkbaar geen oplossingen.
Ik ga niet benoemen waar wij destijds bij gebaat zouden zijn want dat zijn inmiddels stokoude koeien. Ik ben wel benieuwd naar jullie oplossingen? Waar zouden jouw kinderen bij gebaat zijn? En is dat ook mogelijk in jouw gemeente?