Mevrouw de Bruin wil seks met de psycholoog

‘Ik wil neuken!’

We zitten op het rand van het bed. Mevrouw Bruin en ik. En mevrouw de Bruin heeft zin. Zoals altijd eigenlijk. Dag en nacht. Slapen doet ze dan ook weinig.

‘Ik wil neuken’.

Ik ook, denk ik bij mezelf. Het is al een tijd geleden. Maar sinds de komst van het derde kind, is de lust een beetje vergaan. Ben blij als ik een nachtje vroeg onder de wol kan kruipen. Even wat lezen en het licht uit. Ik ben best een droge doos vergeleken bij mevrouw de Bruin van 82 jaar met dementie.

Ik doe eerder denken aan haar jongere versie. Opgegroeid in een streng christelijk gezin. Uitgehuwelijkt aan haar eerste schoolvriendje, 6 kinderen geworpen. En iedere zondag naar de kerk en in de avond nog een keer. Seks? Daar werd niet over gesproken. Laat staan gedaan. Mevrouw de Bruin zal het dan ook zwaar gehad hebben toen haar jongste dochter besloot uit te vliegen naar de grote stad voor een studie kunstgeschiedenis en 3 piercings.

Mevrouw de Bruin legt haar hand op mijn been en kijkt mij verlekkerd aan.

Het liefst stap ik op. Weg van hier. Ik voel mij niet op mijn gemak. Daar lijkt mevrouw de Bruin totaal geen last van te hebben. Ze begint over mijn been te wrijven en maakt wat kreunende geluiden.

Ik kan er moeilijk aan wennen. Betast worden. Je wordt overal voor ingeschakeld. Roepende mensen, seksende mensen, boze mensen, verdrietige mensen. Maar mensen die mij betasten.. ik blijf het onprettig vinden. En toch wil ik ze niet afwijzen. Velen zijn zich niet bewust van hun gedrag. Of hebben hun gevoelens een leven lang onderdrukt. Zoals mevrouw de Bruin. Voor haar verlangens was geen ruimte, zei haar dochter laatst. ‘Ze was eigenlijk heel kunstzinnig, maar het mocht niet’, aldus haar jongste en meest vrijgevochten dochter.

En het laatste wat ik nu wil, is haar voor de kop stoten. Opnieuw beroven van haar verlangens. Die er in de dementie nu ten volle uitkomen.

Mevrouw de Bruin komt steeds dichterbij zitten , haar ademhaling klinkt zwaarder, haar hand kruipt verder omhoog, het bed begint wat te kraken. En ik, ik moet snel iets verzinnen. Wat ga ik doen? Meebewegen, confronteren, blokkeren, faciliteren… Ik kijk naar mijn been en zie de hand steeds dichter bij de zoom van mijn rok geraken. Haar mond staat een beetje open. En dan pak ik haar hand stevig vast. Ik wil niet loslaten. Ik voel de neiging hem van mij af te duwen. Weg te slaan. Maar dan pas ik de speciale handgreep toe en beweeg haar hand op en neer over mijn been. Terwijl ik begin te zingen

‘Van voor naar achter, van links naar rechts, van voor…’

Mijn hand en zang bewegen synchroon op het ritme.

Het moet werkelijk een apart gezicht zijn. De Bruin en ik, op de rand van haar bed, stevig wrijvend over mijn gekleurde kouzen.

Mevrouw de Bruin kijkt mij wat meewarig aan. En ik ga steeds iets sneller ‘van voor, naar achter, van links naar rechts, van voor’…

Ritme; het is zo belangrijk. Het kalmeert. Het biedt houvast.

Mevrouw de Bruin begint mee te zingen. Of beter gezegd, de spiegelneuronen van mevrouw de Bruin. Dan gooi ik mijn lichaam in de strijd. Ik beweeg van voor naar achter, sta op, pak mevrouw de Bruin haar andere hand vast en ga al dansend de kamer door.

Langs het grote Jezus kruis aan de muur, langs de foto’s van familie, het Mariabeeld, de spreuken aan de wand en haar bijbeltje op het dressoir.

En dan gebeurt het: mevrouw de Bruin te vloeken. Heel logisch. Vloeken, racistische praatjes, sekspraatjes, lelijke woorden. Het zetelt zich in de rechterkant van haar brein, dat door het dansen en zingen heel actief is.

‘Godverredomme’

En ik zing door ‘van voor naar achter, van links naar…

‘Godverredomme’

‘rechts, van voor naar achter……’ en samen gaan we al dansend de kamer uit. Weg van Jezus. Weg van Maria, op naar het kopje koffie in de huiskamer. En ik, ik kruip vanavond weer lekker vroeg onder de wol.

Omgaan met dementie; het mooiste wat er is. Ik hou ervan!

𝗗𝗼𝗲 𝗺𝗲𝘁 𝗺𝗶𝗷 𝗺𝗲𝗲 é𝗻 𝗸𝗼𝗺 𝗻𝗮𝗮𝗿 𝗱𝗲 𝘃𝗲𝗲𝗹𝗴𝗲𝗽𝗿𝗲𝘇𝗲𝗻 𝗺𝘂𝘇𝗶𝗲𝗸 𝘁𝗵𝗲𝗮𝘁𝗲𝗿𝘀𝗵𝗼𝘄 ‘𝗗𝗮𝗴 𝗠𝗮𝗺𝗮 1 & 2’. 𝗩𝗮𝗻 𝗼𝘂𝗱𝗲𝗿𝗲𝗻𝗽𝘀𝘆𝗰𝗵𝗼𝗹𝗼𝗴𝗲𝗻 𝗲𝗻 𝘁𝗵𝗲𝗮𝘁𝗲𝗿𝗺𝗮𝗸𝗲𝗿𝘀. 𝗭𝗲 𝗵𝗲𝗲𝗳𝘁 𝗮𝗹 𝟯𝟬𝟬.𝟬𝟬𝟬 𝗺𝗲𝗻𝘀𝗲𝗻 𝗴𝗲𝗵𝗼𝗹𝗽𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗱𝗲 𝗼𝗺𝗴𝗮𝗻𝗴 𝗺𝗲𝘁 𝗱𝗲𝗺𝗲𝗻𝘁𝗶𝗲.