Hoe denken mantelzorgers over hun leven? #interessant #onderzoek

Onze maatschappij vergrijst. Mantelzorg is inmiddels een onmisbaar onderdeel van de zorg,  zowel thuis als in zorginstellingen. Maar hoe ervaren wij mantelzorgers onze taken? Ervaren we een grote belasting? En hoe staat het met onze kwaliteit van leven? 

Onderzoekers van de Universiteit Maastricht, Radboud Universiteit Nijmegen en Erasmus Universiteit Rotterdam zochten het uit. De drie universiteiten deden samen het Huis voor de Zorg onderzoek. Ze gebruikten data van meer dan 5.000 ouderen en hun mantelzorgers. In een volgende stap werden de uitkomsten van het onderzoek besproken met mantelzorgers met verschillende achtergronden. Daar kwamen allerlei aanbevelingen voor de praktijk uit. Je leest er meer over in de factsheet Mantelzorg uit en thuis (pdf).

Risico op belasting

Een van de belangrijkste conclusies uit het onderzoek is: mantelzorgers lopen in de thuissituatie een groter risico op overbelasting en minder kwaliteit van leven, dan mantelzorgers in zorginstellingen. Hoe komt dat? Misschien omdat mantelzorgers thuis het gevoel hebben  continue verantwoordelijk te zijn. Terwijl mantelzorgers zich minder “moreel verplicht” voelen, wanneer de naaste in een zorginstelling zit.

Een mantelzorger zei: ‘Toen mijn moeder nog thuis woonde zei ze: “Hier komt nooit iemand”. En dan voelde ik me heel erg schuldig. En nu zegt ze dat nog steeds, maar dan denk ik, je zit hier met anderen. Ik heb alleen maar die en die dagen die ik kan komen. Dus die morele belasting is ook ietsje minder.’

Bovendien verlenen mantelzorgers in de thuissituatie veel meer uren zorg dan in zorginstellingen. Namelijk 17 uur per week, in plaats van 9 uur. Wat wel opvalt: de persoonlijk ervaren belasting van de mantelzorgers is in beide zorgsituaties even groot.

Mentale gezondheid is vergelijkbaar

Ondanks het slechte imago van verpleeg- en verzorgingshuizen, kunnen ouderen zich in een zorginstelling even goed of slecht voelen als ouderen in de thuissituatie. Volgens de mantelzorgers uit het onderzoek is er vaak een (te) negatieve beeldvorming over zorginstellingen. Bovendien hebben ouderen baat bij de sociale contacten en georganiseerde activiteiten op een afdeling.

Een mantelzorger zei: ‘Mijn ervaring, zeker bij mensen die thuis eenzaam waren, geen contacten meer hadden, dat die als het ware opbloeiden in het verzorgingshuis. En waarom? Omdat er ’s ochtends een programma was, activiteiten werden aangeboden, maar ook gezamenlijk eten bijvoorbeeld, de factor samen eten, de sociale contacten. Dat is er thuis vaak niet.’

Bron: beteroud.nl