Gratis appeltaart concert

In de Betuwe waar ik woon heb ik mij tijdens het lezen van twee weekstreeknieuwsbladen zitten verlekkeren aan diverse ‘gratis aanbiedingen’ die hardwerkende mantelzorgers door gemeenten worden aangeboden. Mits zij formeel geregistreerd staan, dit kwam in alle advertenties naar voren. Pas dan zouden wij deze week in aanmerking kunnen komen voor stadswandelingen, bibliotheekrondleidingen, boottochten, een boekpresentatie (‘Een bron van zorg’) mét borrel, tasjes bedrukken met een eigen afbeelding, een appeltaartconcert, drie verwenmomenten in één zorgcentrum bij de schoonheidsspecialiste, de kapster of belevingsconsulent (handmassage), elders een lezing over “de wondere wereld van dementie”, twee uur lang meezingen en dansen op Mike’s pianospel (welke Mike?) en nog andere koffie-, thee- en soepattracties.

Tjonge jonge, zijn deze activiteiten een aanvulling op het jaarlijkse karige mantelzorgcompliment? Dat lijkt maar zo, want Marjolijn Bruurs schreef eerder dat ondernemers geacht worden (diep) in hun buidel te tasten en mee te betalen. Zo behoudt elke gemeente haar spaarpot, want gemeenten gaan nooit failliet aan haar uitgaven voor mantelzorgers. Ook demissionair minister Conny met haar nepperige en technocratische verantwoordelijkheid voor zorg & welzijn van alle zorgafhankelijke mensen in onze samenleving en ouderen in het bijzonder, houdt elk jaar geld over. Ik ben slecht in rekenen, altijd al geweest, maar zelfs ik zie dat!
Als vanouds begon ik me thuis achter mijn computer weer op te winden. Want ik had mijn zinnen gezet op dat gratis appeltaartconcert, omdat ik in deze herfst tijd over heb om een avondje iets leuks mee te maken. Ik vind zelfs dat ik daar recht op heb na ongeveer zes jaar waarin ik abnormaal veel intensieve mantelzorguren aan dierbare familieleden heb verleend. Met veel liefde, maar wel gratis…

Als ik iets lees over een lekker stuk appeltaart denk ik altijd aan mijn moeder die de lekkerste appeltaart van de Betuwe bakte. Ook ben ik een groot liefhebber van klassieke muziek en de ‘advertentie’ suggereerde dat ik op 8 november 2023 een avondje op mijn wenken bediend zou kunnen worden. Dus mijn belangstelling was gewekt.
Dit jaar staan mijn man of ik echter niet meer geregistreerd als mantelzorger voor zijn neef. (en ik ook niet voor mijn moeder) Deze minder begaafde neef met lichamelijke beperkingen woont weliswaar in een verpleeghuis, maar mijn man verricht ‘een bom aan mantelzorgtaken’ voor hem: ziekenhuis in, ziekenhuis uit en de rest… Ik koop alle kleding voor mijn lieve aangetrouwde neef en zo nodig was ik deze.
Feitelijk had mijn man zich opnieuw als mantelzorger kunnen registreren als hij ‘iets’ van onze gemeente wilde ontvangen. Dat vergeet hij soms, zo ook dit jaar.
Ach, zei mijn man die over mijn schouder meelas: “Ik zie geen geschikt gratis aanbod voor de gemiddelde mantelzorger-man.”

Langzamerhand kennen jullie mij.
Natuurlijk ging ik toch proberen het appeltaartconcert wél mee te kunnen maken. Ik stuurde een mailtje naar betreffende organisatie met in het kort iets over mijn achtergrond in relatie tot mijn moeder met dementie in een ver gevorderd stadium. Ik heb daarin niet gejokt, maar ‘stiekem’ wel een belangrijk detail achterwege gelaten.
Als antwoord ontving ik de link om mij (eerst) als mantelzorger aan te melden. En de opmerking: het rustmoment is u zeker gegund, na aanmelding zal ik u een ticket voor het appeltaartconcert zenden.
Pfff, wat een gedoe, laat maar, dacht ik. Want waar gaat dit nu over?!
Vanaf 18.30 uur, direct na de (warme) maaltijd, de boel opruimen, eventueel afwassen, dan hoogstwaarschijnlijk hun dierbare misschien extra vroeg verzorgen en op bed leggen, worden mantelzorgers ontvangen met koffie of thee en appeltaart met slagroom. Om 19.00 uur begint het concert. In de pauze worden hen andere drankjes en hapjes aangeboden, lekkerrr!
Deze concertavond duurt tot 22.00 uur. De meeste mantelzorgers zullen dan pas tegen middernacht op bed liggen, omdat zij eenmaal thuis nog wel het een en ander te doen hebben. Misschien hun dierbare verschonen, hem of haar iets te drinken geven, en dan nog snel (naar huis) een was ophangen zoals ik dat voorheen vaak op dat late tijdstip moest doen. Vanwege de combinatie werk, gezin en intensieve mantelzorg aan mijn vader en/of mijn tante en/of mijn moeder.
Ik vraag me oprecht af hoeveel mantelzorgers zoals jij en ik zich voor een dergelijk appeltaartconcert konden opgeven. Vermoedelijk zou er nog wel een stoel voor mij vrij zijn, kom ik daar ooit achter?
Ik wilde niet langer proberen om dit ogenschijnlijke luxe concert voor mantelzorgers in De Prinsenhof bij te wonen; in het pittoreske stadje vlak bij de fruithoofdstad in de Betuwe waar ik woon.

Zodoende begon ik alvast op 1 november mijn eigen appeltaartconcert te organiseren en trakteerde ik mijn man nog diezelfde dag (ongevraagd) op een voorproefje.
Eerst wandelde ik door de prachtige vlindertuin met een ommetje langs Schouwburg/filmtheater Agnietenhof en het culturele centrum van Zinder. Vervolgens kocht ik een appeltaartje in de winkel “Patisserie-Chocola-Brood G. van Ooijen”. De eigenaresse en ik kennen elkaar en gelukkig wilde zij voor deze speciale gelegenheid wel met mij op de foto.

.                     

Eenmaal weer thuis heb ik een CD opgezet van Aafje Heynis (1924-2015) op wie ik qua uiterlijk en stem schijn te lijken, dit is mij door mijn vroegere zanglerares gezegd… Ze zei: “Hetty, jouw stem leent zich bijzonder goed voor het zingen bij uitvaarten en ik ken iemand die jou graag in haar uitvaartonderneming zou willen opnemen.” Met grote verbazing heb ik mijn lerares geantwoord dat ik het niet met haar eens was. Ik ben daar te vrolijk voor, toch?!
Maar goed, vijf van de zestien liederen van die CD zong ik moeiteloos en luid mee.
Dit viel mijn man in zijn werkkamer met gesloten deur ook op, hij kwam naar beneden, trok zijn jas aan en vroeg hoe vaak ik mijn zangkunsten wilde herhalen. Ik antwoordde: “Elke dag een paar keer, tot en met 10 november!” Hij ging snel naar zijn neef, ik gaf hem twee stukken appeltaart mee.

Tot slot.
Wie schetst mijn verbazing dat ik op de dag van het Appeltaartconcert ineens een mail met een ticket kreeg toegestuurd. Met de mededeling: “U bent van harte welkom!”
Ik was blij verrast. Mijn week kan niet meer stuk, omdat ik op 8 november 2023 zomaar gratis en erg blij zat te genieten.