Een nieuwe start waardoor deuren dicht gaan en nieuwe deuren openen

.

Ik ben al een tijdje bezig met het gevoel te stoppen met mijn blog. Uiteindelijk heb ik de spreekwoordelijke knoop durven doorhakken.

Er is in de afgelopen maanden zo ontzettend veel veranderd, en dan vooral in mijzelf. Om verder te kunnen met het opnieuw opbouwen van mijn leven moet ik keuzes maken. Het voelt als een spannende stap. Er sluit hierdoor iets wat ik zeven jaar heb gedaan, van mij af schrijven. Nooit, maar echt nooit had ik mijzelf in staat gezien zo lang een blog te schrijven, laat staan überhaupt te schrijven. Maar wat heeft het mij overweldigend veel gebracht. Vanuit en door Mantelzorgelijk ontzettend veel aandacht gehad. Heb meegedaan aan programma,s. Ben uitgenodigd voor panels. Heb gesprekken gehad met zorgverzekeringen. Heb politieke partijen over de vloer gehad. Heb meegedaan aan filmpjes. Hele leuke interviews en waardevolle foto,s er aan overgehouden. Het is niet te bevatten. Wat ik zeker ook heb overgehouden zijn steunende reacties, lieve reacties, mensen welke ook hun verhaal bij mij kwijt konden, en hele leuke waardevolle contacten overgehouden. Er zullen misschien contacten verwateren. Stuur mij gerust een vriendschapsverzoek via mijn prive Facebook. Ik ben te vinden op Eric Wirken. Ik zou een heel lang blog kunnen schrijven over alle ervaringen welke ik heb mogen beleven door deze pagina. Het zou domweg gewoon te veel en te lang zijn. Ik heb lang moeten nadenken of ik deze stap om te stoppen durfde te nemen. Ik sluit hier een belangrijk stuk van mijn leven mee af. Toch geeft het ook mogelijkheden. Ik wil graag mijn leven positief opbouwen en genieten van de leuke dingen. Te lang en te veel zijn er nare dingen geweest. Met een tevreden en trots gevoel kan ik terugkijken hoe ik de mantelzorg situatie heb kunnen afronden. Na 7 oktober 2022 is alles in een stroomversnelling gegaan. Uiteraard had ik het graag anders gezien, maar ik heb te dealen met zoals het was. Ik heb dat naar eer en geweten gedaan. Helaas ben ik in de 30 jaar mijzelf compleet vergeten, het is zo gegroeid. Het heeft mij gezondheidsproblemen opgeleverd. Toch zie dit ook als een cadeau aan mijzelf. Langzaam maar zeker ben ik tot het besef gekomen keuzes te moeten maken. Klinkt misschien makkelijk, maar ik heb er ruim vier jaar voor nodig gehad. En dan nu, eindelijk, durf ik ook voor mijn eigen geluk te kiezen. Ik ben er zeker nog niet. Het kiezen voor mijzelf vind ik geen gemakkelijke opdracht. Er en blijft een stukje schuldgevoel wat in de loop van de tijd zal moeten slijten. Toch moet ik mij terugtrekken, anders gaat het nooit gebeuren. Ik laat de situatie waar ik mij al de jaren voor 100% heb ingezet goed achter. Meer heb ik niet kunnen doen. Het creëren van een mooie woonplek met alle goede zorg en aandacht. Ik heb mijn vertrouwen uit handen gegeven aan de zorginstelling met het volste vertrouwen dat zij goed zullen zorgen voor wat mij dierbaar XXL is.