Gênant, dat is het!

Op Twitter kreeg ik afgelopen week toevallig de ombuigingslijst 2021 vanuit het ministerie van VWS onder ogen. Op zo’n ombuigingslijst worden door ambtenaren ideeën gezet in aanloop naar een nieuw kabinet om de doelmatigheid van het stelsel te verbeteren.  Ik lees enkel bezuinigingsmogelijkheden, niet echt verbeteringen. En het is onaangenaam verrassend hóeveel beleidspunten nu al zijn opgepakt in de afgelopen maanden. Het document maakt mij meteen duidelijk dat ‘geld’ en niet de ‘verbetering van onze zorg’ voor het ministerie de belangrijkste drijfveer zal zijn.

Maar waar mijn oog dan op valt: punt 29: Financiële blijk van waardering voor mantelzorgers afschaffen. Ik kan het bijna niet geloven dat ambtenaren daar mee komen. Let wel: in een periode waarin álle zorg en ondersteuning thuis werd afgeschaald vanwege Covid-19, waardoor mantelzorgers zwaar overbelast en geïsoleerd zijn geraakt. Wie bedenkt dan zoiets? Gênant, dat is het!

Als mantelzorger lever je vandaag de dag een belangrijke bijdrage aan de zorg in Nederland. Voor het eerst werd vorig jaar berekend wat nou eigenlijk de waarde van mantelzorg is. Maar liefst 22 miljard euro per jaar! Daar blijft het niet bij.. Neem bijvoorbeeld alle uren die je als mantelzorger besteedt aan zorg en je dus niet kunt werken. En val je als mantelzorger uit? Dan zijn de kosten om dit op te vangen nóg hoger. Mantelzorg voor een dierbare kost je altijd geld en daar staat – bizar genoeg – geen enkele kostendekkende vergoeding tegenover.

In de afgelopen jaren is mantelzorg in mijn ogen het afvoerputje van de zorg geworden. Geen bejaardenhuizen meer, een tekort aan verpleeghuis-, GGZ-plekken en revalidatiecentra. Mensen met een hulpvraag moeten veel te lang thuis blijven aanmodderen, worden vanuit ziekenhuizen en klinieken gewoon naar huis gestuurd en mantelzorgers zoeken het maar uit. Kort door de bocht misschien maar wel waar. Legio voorbeelden aan onze hulplijnen aangehoord, tijdens de coronacrisis, de afgelopen twee jaar. De zorg wordt steeds verder uitgekleed en mantelzorgers zijn vaker de sigaar. ‘Zorgen zal je. Tot je erbij neervalt!’

En midden in deze crisis bedenkt een of andere ambtenaar op het ministerie van ONS ALLER zorg, dat het in 2023 dan maar helemaal klaar moet zijn met de énige (kleine) blijk van waardering voor mensen die zwaar zorgen en actief deelnemen aan onze participatiemaatschappij? Serieus?? Schaamt zo iemand zich dan niet?

De uitvinding Mantelzorg is echt niet iets waar de overheid heel trots op hoeft te zijn, als je mij vraagt.  Het laat in mijn ogen alleen maar zien dat de georganiseerde zorg inmiddels aan alle kanten faalt en dat burgers er absoluut niet meer toe doen.

Gênant én schandelijk, dat is het!!