Op de extreem koude zaterdag 17 maart nemen we definitief afscheid van Elizabeth. Het afscheid is sober, er zijn niet heel veel mensen aanwezig en eigenlijk vind ik dat persoonlijk best verdrietig. Zéker als je…
Vorige keer schreef ik over de complete chaos die ineens kan ontstaan met een kind dat chronisch (of eigenlijk ongeneeslijk!) ziek is. Onverwachts met gillende sirenes naar de Eerste Hulp enzo midden in de nacht…
En dan verandert je wereld ineens in chaos en complicaties. Een dusdanige chaos zelfs dat je vergeet om je blog te uppen en te schrijven ... Complicaties Donderdag 31 mei werd de wereld een beetje…
Ja je leest het goed, eten in Parijs. Vanmorgen vraag ik me af hoe ik E vandaag aan zal treffen. Gisteravond heeft ze het morfine infuus gekregen én is de Pastoor bij haar geweest. (zie…
Schreef ik vorige week nog een vraagteken aan het einde, nu kan ik zeggen, ja het was het begin van het einde. Nu de beslissing het plaatsen van morfine een morfine infuus is genomen bekruipt…
Vandaag is het woensdag 7 maart en als T naar school is, ruim ik gauw mijn huis op en rond half 10 ben ik dan bij E. Op de gang ruikt het naar een naderend einde.…
Het is dinsdagochtend 6 maart en het zonnetje doet z'n best, de kou lijkt uit de lucht te zijn. Ik neem een extra muts en sjaal mee, straks maar even lekker in het zonnetje uit…
Het is voorjaarsvakantie en zó ontzettend koud (er is zelfs een ijsdag gemeten op maandag 26 februari!) maar wij trotseren de kou alsof we in Siberië wonen en gaan er lopend doorheen om naar E…
En zo glijden de dagen weer af naar een "normaal" ritme. 's Ochtends eerst rustig mijn puber de deur uit helpen, beetje huishouden en dan lopend naar het verzorgingshuis. De middag is dan voor mezelf…
Vandaag is het dan zover, tijd om buurvrouw E te verhuizen naar haar tijdelijke kamer in het verzorgingshuis. Met de Thuiszorg heb ik afgesproken dat ze er bijtijds zullen zijn zodat we niet hoeven…