Punker naar de kapper

Het is voorjaarsvakantie en zó ontzettend koud (er is zelfs een ijsdag gemeten op maandag 26 februari!) maar wij trotseren de kou alsof we in Siberië wonen en gaan er lopend doorheen om naar E te gaan. Dat we haast bevroren zijn na 600 meter maakt ons niet uit, in het verzorgingshuis zijn we snel genoeg ontdooid.

Kapper

Vandaag gaat E naar de kapper en daar had ze zin in. Ze omschreef haar huidige haardracht als een punker :D Dat klopt wel enigszins, uitgegroeide permanent en grijze pieken haar die alle kanten op staan. Tijd voor wat uiterlijke aandacht want hoe moet ze anders sjansen met die mannen als ze er uit ziet als een punker. Als ik voorstel om gewoon wat gel en haarlak in haar haar te doen schiet ze in de lach. Ze plast bijna in haar broek van het lachen en hier moet ze ook weer om lachen.

Enigszins ongerust vroeg ze mij of haar eigen kapster wel in het verzorgingshuis zou komen. Gerustgesteld dat dat heus zou kunnen als we dat af zouden spreken. Helaas wist ze zelf de naam niet meer én kon ik er niets over vinden in haar, door het vele gebruik, enigszins onleesbare telefoonklapper.
Gelukkig hebben ze in het verzorgingshuis zelf óók een kapsalon en hebben we daar gewoon de afspraak gemaakt.

Tegen de tijd dat wij bij haar zijn, uiteraard mét de schone was, zit ze lekker in de krullers en voert het hoogste woord. Haar gezicht als ze T weer ziet blijft prachtig mooi om te zien.

Dochter? Nee buurvrouw!

Als de kapster zegt dat ze toch maar boft met zo’n dochter en kleinzoon straalt ze. Vervolgens corrigeert ze de kapster en vertelt haar dat ik de buurvrouw ben om daarna door te gaan met pochen over wat ik allemaal voor haar doe en gedaan heb. Ik word hier verlegen van en grap dat ze dat niet moet doen omdat anders iedereen mij in wil pikken. Strijdlustig zegt ze dat dat mooi niet zal gebeuren, ik ben haar buurvrouw en niemand mag mij en haar kind van haar afpakken. We lachen samen en grappen met de andere dames in de salon.

Ik regel het financiële gedeelte met de kapster want mooi niet dat het op rekening mag (daar heeft ze minder goede herinneringen aan van vroeger toen ze nog een meisje was en de boodschappen van de kruidenier opgeschreven werden in het huishoudboekje van haar moeder)

Aangezien het nog een tijd zal duren voor ze hier klaar is én omdat het binnen puur warm is, besluiten wij de schone was in de kast te gaan leggen en weer naar huis te gaan. E is in goede handen en is vandaag opgewekt en vrolijk. Een mooie opstap naar haar leven hier in het verzorgingshuis.
Ik ben blij dat haar ietwat teneergeslagen misschien wel depressieve periode achter de rug is en het op dit moment goed lijkt te gaan.

Rust in de zorg

De zorg voor E vraagt op dit moment niet heel veel meer van mij dan haar wasgoed en post doen en regelmatig bij haar langs gaan voor koffie en de gezelligheid. Het geeft mij wat rust na de hele hectische intensieve periode.

Ik bel regelmatig met haar zus waar ik in deze korte tijd ook een band mee opgebouwd heb. Op afstand probeer ik ook haar te steunen omdat ook zij het moeilijk heeft met de gezondheid van haar zus.