Wonderbaarlijk.. #zorgintensiefkind

Na de opname van Bram werd er prachtig weer voorspeld, waardoor onze dochter Gwen op het fantastische idee kwam om er met onze tent op uit te trekken. Nadat we een camping vlakbij hadden gevonden zijn we een paar dagen later vertrokken. Ver weg was ons toch wat te spannend en als je met Duitsers en Fransen op één veldje staat heb je binnen mum van tijd het ‘vakantiegevoel’. Wat hebben mijn kinderen samen genoten van het samen zijn en de rust van het buitenleven. Het strand met Bram was geen succes maar dat maakte het niet minder leuk, er waren genoeg andere dingen te doen. Bram heeft zelfs uitgeslapen tot half negen! Ook waren er geen goede aanpassingen voor Bram, dit wisten we.. Bram is nog eigenlijk best klein en met wat improvisatie komen we best een eind, dachten we. En inderdaad met een beetje vouwen en proppen paste onze zoon van 1.15 gewoon in een babybadje hoor. Bram  paste op één cm na ook precies in het campingbedje, dus voor deze vakantie die zo impulsief geregeld was, prima. Soms moet je met matig improviseren ook tevreden zijn en dat waren Bram en wij zeker!

Het normale leven ging ook voor ons na de vakantie weer verder, dus Bram is vol gaan revalideren. Ik wil mijn kinderen nooit op een voetstuk plaatsen maar wat zijn we verschrikkelijk en onbeschrijflijk trots op onze mooie Bram. Bram laat zien dat hij wil leven, dat hij alles uit het leven wil halen wat erin zit. Die kracht en die levenslust is prachtig om te zien bij een kind van vijf jaar. Waar verwacht werd dat Bram lange tijd herstel nodig heeft, hopende op de kerst hersteld te zijn, blijkt nu na de laatste operatie vijf weken geleden dat hij heel erg goed herstelt. We verwachten en hopen voorzichtig over een paar weken dat hij weer volledig de oude is, wie had dat gedacht!? Wat een kracht en energie heeft ons mannetje. Hierdoor krijgen wij ook veel energie en wat een euforie ervaren wij na al die weken ellende van ziek zijn en opname. Wonderbaarlijk!

Vorige week ging Bram alweer lekker zelfstandig zitten, niet voor even maar zomaar meteen even een minuut of tien. En Bram was nog lang niet klaar want vandaag heeft Bram ons hele gezin tranen in de ogen bezorgd van blijdschap, Bram lag in zijn bedje en wilde dat niet meer… Hij heeft zich door aan zijn korte broek op te trekken omhoog geholpen, om daarna heerlijk te gaan zitten.

Morgen gaan we met alle paramedici, artsen en diëtist de hele voortgang bespreken en alle werkplannen maar aanpassen want deze voldoen absoluut niet meer na wat ons wonderbaarlijke kind heeft laten zien. Naast dit alles gaan morgen ook de voorbereidingen van start voor ons verblijf in Villa Pardoes.