Wie zorgt er voor de mantelzorger?
Mantelzorg is meer dan alledaagse zorg. Je bent mantelzorger als je iemand lange tijd onbetaald zorg geeft. Deze zorg is meer dan je normaal gesproken van elkaar kunt verwachten. Dankzij jouw toegewijde zorg aan je dierbare is minder of geen thuiszorg nodig. Dat klinkt natuurlijk prachtig maar kun je als mantelzorger eigenlijk wel alles op eigen houtje? Hou je dat vol? Bij wie kun jij terecht om een beetje ontzorgd te worden? Wie zorgt er voor de mantelzorger?
Uit ervaring weet ik dat het heel zwaar kan zijn om mantelzorg te dragen voor iemand met een vorm van dementie. De wachtlijsten voor verpleeginstellingen worden steeds groter. We zorgen met z’n allen steeds langer en intensiever. We hebben vaak nog een eigen gezin, een baan en andere verplichtingen.Dat houdt in dat we enorm veel persoonlijke offers moeten brengen om alle ballen in de lucht te houden. Daarnaast moeten we zien te dealen met het (levend)rouwproces, die de zorg voor een persoon met dementie nou eenmaal met zich meebrengt. Dat is loodzwaar en het is dus echt niet zo gek dat er na verloop van tijd overbelasting op de loer ligt.
Toen dat mij gebeurde heb ik veel gehad aan een zorgcoach van de zorgverzekeraar van mijn vader. Met deze zorgcoach kon ik bespreken welke hulp ik nodig had. Vervolgens keek zij of ik hulp kon krijgen vanuit de gemeente (WMO ), zorgverzekeringswet of Zorgkantoor (WLZ). Daarna stelde de zorgcoach vast of en welke vergoeding mijn vader kon krijgen. In ons geval kreeg mijn vader een vergoeding om ons – zijn mantelzorgers – te ontlasten en te zoeken naar een structurele oplossing: Een middag per week een vaste zorg-buddy (gespecialiseerd in dementiezorg) die leuke dingen met mijn vader deed. Fijn voor mijn vader en fijn voor zijn mantelzorgers!
Mijn tip? Blijf niet te lang in je eentje tobben maar vraag hulp! Raadpleeg bijvoorbeeld de mantelzorgvergoeding van Zilveren Kruis voor meer informatie
Dit artikel betreft een samenwerking
Meer lezen
Mantelzorgondersteuning zou in het basispakket moeten worden opgenomen.
Ik zorg nu bijna 15 jaar voor mijn echtgenote. Dit betekend dat ik het huishouden doe en assistentie aan de persoonlijke zorg verleen. Onlangs is de gezondheids toestand van mijn vrouw ernstig verslechterd, waardoor ze zuurstof toegediend krijgt. Nu is door de specialist een zorgverlener ingeschakeld, die een zuurstof apparaat plaatste met een geluids niveau van 46 db. bij dit geluids niveau kan mijn vrouw niet slapen. Als oplossing wordt geboden het apparaat elders in huis te plaatsen en dan 15 meter sland door het huis te leggen. Kort durend kan dit wel, maar dit kan dus geen permanente oplossing zijn.
Nu zijn er tegenwoordig fluisterstille apparaten op de markt, maar die heeft de zorg verlener niet. Wil die ook niet aanschaffen. Dit betekend voor ons dat mijn vrouw als ze niet in bed ligt, zuurstof toegevoegd krijgt in de huiskamer. Maar nu krijg ik ermee te maken. Al jaren is de ontspanning voor mij het luisteren naar muziek, opera en concerten. Met een brommend apparaat in de directe nabijheid is dat natuurlijk uitermate storend. Er wordt echter door de zorgverzekering en de zorgverlener verwacht dat ik dit accepteer. Voor mij is de maat echter vol. I ben nu 81 jaar en wil nog een beetje genieten van de laatste jaren die mij nog blijven. Hoewel ik veel geinvesteerd heb in mijn huis om samen met mijn vrouw hier oud te worden, zal ik nu zoals kennelijk de bedoeling is na 60 jaar huwelijk van mijn moeten scheiden om zelf nog iets van de mij verblijvende tijd te kunnen genieten. Ik ga dit doen als er geen passende oplossing geboden wordt. De maat is bij mij vol.
Wat ontzettend heftig allemaal, Otto. Heb je er bezwaar tegen dat we je verhaal delen via de website en sociale media? Uiteraard zonder naam en toenaam.
Juist signalen als de jouwe laten zien dat er grenzen aan de inmenging van zorgverzekeraars en het zorgen zijn.
Ik hoor graag of je toestemming geeft.
Hartelijke groet,
Marjolijn