Wat zal er van terechtkomen?

Tijd voor mijn eerste blog maar de gedachten warrelen door mijn hoofd. Soms vind ik het lastig daarin structuur te krijgen, vooral als ik van het kastje naar de muur gestuurd wordt.

Mijn vader en moeder, respectievelijk 85 en 80 jaar oud. Een gezegende leeftijd zeg ik wel eens tegen mijn vader. En alhoewel hij dement is, begrijpt hij dit heel goed. Meestal volgt er dan: “ja kind, ik ben oud en der dagen zat”. Maar hij is van het aanvaarden, mijn vader. Samen met mijn moeder heeft hij wat huishoudelijke en persoonlijke Zorg. Zorg met een hoofdletter, want zij en ik vinden deze Verzorgers geweldige mensen.

Binnenkort is hij een poosje alleen. Mijn moeder krijgt een nieuwe knie en revalideert daarna een aantal weken intern.
“Mijn” zorgen om hem zijn talrijk op dit moment. Mijn vader heeft geen besef meer van dag en tijd, kan zonder mijn moeder geen magnetron, vaatwasser of wasmachine bedienen en voelt geen dorst of honger meer.
Wie zorgt er dat hij op tijd klaar staat voor het vervoer naar zijn dagbesteding? Waarschijnlijk de Zorg. Wie zorgt dat hij bij thuiskomst binnen komt, kan hij zijn sleutel vinden en lukt het hem de deur te openen? Zijn schuurtje van slot doen lukt soms, niet altijd, soms gebeurt dat hij de verkeerde sleutel heeft. En zal hij op zoek gaan naar zijn vrouw want als zij maar even de woonkamer uit is, is hij haar al kwijt.
Zal hij beseffen dat het tijd is om te drinken, om te eten of om naar bed te gaan? Zal hij weten waar hij zijn eten en drinken kan vinden?
Hem telefonisch helpen, gaat niet, hij weet niet meer hoe hij de telefoon op moet nemen.

Logeerzorg is volgens de casemanager dementie geen optie: “hij zou gaan dwalen”. Extra zorg is ook geen optie: “het netwerk moet het doen” krijg ik regelmatig te horen. En natuurlijk kan het netwerk helpen en ondersteunen, maar ook het netwerk “werkt”, is lichamelijk beperkt en woont niet in hetzelfde dorp.

Maar “we” blijven ons best doen en gaan zien wat er van terecht komt.