Voor mij wordt het nooit meer ‘normaal’

Langzaam zie ik de wereld om me heen weer terugveren naar de goede oude tijd. De caravans en campers rijden langs onze ramen voorbij op weg naar de broodnodige ontspanning. De terrassen zijn op afstand gevuld met mensen die op zoek zijn naar gezelligheid en sociaal contact. De winkelwagentjes staan niet meer ontsmet opgesteld. En langzaam verdwijnt het nieuwe normaal op de achtergrond. Maar voor mij wordt het nooit meer normaal.

Ik ben nog steeds erg op mijn hoede. Bang dat het virus op een onverwacht moment weer duidelijk de kop opsteekt. En wij weten wat de effecten kunnen zijn van een besmetting. Corona is slopend. Het breekt de spieren af, vermindert de conditie en doet een aanslag op de longen.
Als je een besmetting van heel dichtbij hebt meegemaakt, dan kun je maar één ding doen. Heel serieus opletten en volop je eigen boerenverstand gebruiken.

Want we moeten zeker met elkaar alert blijven. Om me heen zie ik de nonchalance erin sluipen.
Dat maakt het bijna onmogelijk om goed op afstand te blijven. Maar mensen hebben haast en schieten vlak langs me heen. Ze buigen over me heen als ik rustig sta te wachten. Halen me schielijk in als ik te langzaam loop of fiets. Maar ik wil de ruimte! De ruimte om niet besmet te worden. De ruimte om het niet aan anderen over te brengen. Ik heb gezien wat het doet. Heb de angst gevoeld en de ongrijpbaarheid van dit virus gezien.

Dit is de reden dat wij nog steeds nergens komen. Zelfs niet bij de kapper. Daarom loop ik nog steeds rond met een Corona-coupe en laten we de boodschappen nog steeds bezorgen. En zelfs als we op vakantie zouden kunnen, zouden we dat nu niet willen. Het is te onvoorspelbaar. Het enige wat ik wil is het virus buiten onze deur houden. Niet nog een keer die Corona-achtbaan in. Niet weer de quarantaine, de isolatie en de bezoekverboden.

Toch hoorde ik vandaag dat de besmettingen weer stijgen. Niet dramatisch, maar gestaag. Er worden maatregelen genomen voor de te drukke plekken in het land. Dat is voor mij genoeg om de voorzichtigheid extra goed in acht te blijven nemen. Om goed na te denken waar en wanneer ik ergens naar toe ga. Daarom zie je me niet op een terras, camping of in een vergadering. Ik heb echt wel wat geleerd van die eerste golf. Nu zit ik tussen de twee golven heel erg voorzichtig te zijn. En ik hoop mijn medemens ook.