
Vandaag hakte ik de knoop door #mijnverhaal
Vandaag heb ik eindelijk actie ondernomen. Mijn besluit stond opeens vast, nadat ik eerst wekenlang had getwijfeld. Ik was alleen nog maar bezig met deze vraag en ik stond ook enorm onder druk om nu iets te doen… voor mezelf .. maar zo moeilijk.
Ik ga een poosje stoppen met de mantelzorg voor mijn vrouw. Sterker nog, ik ga voor onbepaalde tijd naar een kliniek voor mensen met psychische en psychosomatische klachten.
Vanochtend was het voorgesprek met de kliniek. Na de arts en de mensen in het ziekenhuis, vertelden ze me ook nu aan de telefoon hoe dringend het is dat ik deze stap voor mezelf neem. En toch.. het schuldgevoel.
Mijn vrouw, waar ik voor zorg, zal tijdens mijn afwezigheid worden opgevangen in een zorghotel. Ook hier hebben we al meerdere gesprekken voor gevoerd en de intake is geregeld.
De verzekering gaat een en ander vergoeden. Onze eigen bijdrage was allang op, in het eerste kwartaal al. We hebben ook nog recht op een potje respijtzorg – dus waarschijnlijk zal de gemeente – tenminste een deel – van de kosten voor het zorghotel overnemen. Volgende week heb ik nog een gesprek met het sociaal domein, om de rest van de financiën uit te zoeken.
En volgende week ga ik nog eens met de huisarts praten, om alle te laten begeleiden en de laatste regelstappen samen te nemen. Ik zit helemaal aan mijn taks. Nee, ik ben echt over alle grenzen heen gegaan. Ik kan niet meer. Ik heb professionele hulp nodig. Om mijn eigen gezondheid terug te krijgen. En om de zorg voor mijn vrouw weer op te kunnen pakken. Ik voel me helemaal kapot.
Dank voor het luisteren…
—
De naam van deze anonieme mantelzorger is bekend bij de redactie. Mantelzorgelijk krijgt veel mantelzorgverhalen binnen. Wil jij jouw persoonlijke ervaring delen? Dat kan, als je wilt ook anoniem. Stuur een mail naar info@mantelzorgelijk.nl en wij delen jouw verhaal op het platform.
Dit bericht heeft 0 reacties