Systeemdenkers

Christiaan Kwint is vader van de meervoudig gehandicapte Kamil – en voorzitter van Stichting Kanz. Hij vecht voor gelijke kansen in het onderwijs én voor een plek op de kandidatenlijst van GroenLinks.

Recent ben ik  weer eens geconfronteerd met de systeemdenkers van het onderwijs. We waren op het ministerie van OCW uitgenodigd om te praten over onderwijserkenning en dus ook een stukje financiering voor de Samen naar Schoolklassen. Waar de staatssecretaris vorig maand nog zei dat “het niet de vraag is óf, maar hóe de samen naar schoolklassen gefinancierd gaan worden via onderwijs” ging het bij ons overleg er vooral over hoe wij binnen het huidige systeem passen en dat we vooral niet moeten denken dat de wet gaat worden aangepast of dat wij een speciale status zouden krijgen.Sander Dekker was zelf niet bij het gesprek aanwezig en liet deze systeemduiding vooral aan zijn ambtenaren over.

Kort gezegd zijn er twee opties. 1. We schrijven onze leerlingen in bij de reguliere basisschool en dragen ons personeel over of 2. We worden een nevenvestiging van het speciaal onderwijs.

In beide gevallen wordt er totaal voorbij gegaan aan de reden waarom ouders zelf deze klassen starten. Als passend onderwijs of speciaal onderwijs het beste vehikel is, waarom zijn deze klassen er niet al lang?

Juist de kleinschaligheid zorgt voor een hoge bezettingsgraad (bijna een-op-een begeleiding) en vrijwel geen overhead.

Maar nee, van OCW moet juist die kerstboom weer zoveel mogelijk worden opgetuigd zodat onze leerlingen ook kunnen betalen voor een directeur met een salaris waar Balkenende jaloers op zou zijn. Door het schuiven met formatie lopen we dan ook nog het risico dat de groepen groter worden met minder begeleiders, dus aandacht. Precies hetgeen waar onze leerlingen het meest bij gebaat zijn.

Er lijkt nauwelijks behoefte aan vernieuwing in het onderwijs, maar we moeten vooral het systeem in stand houden. Daarbij vond men het eigenlijk ook helemaal niet zo erg dat onze leerlingen een ontheffing van de leerplicht hebben om passender onderwijs te krijgen dan op een andere school.

Maar goed, dit was het eerste gesprek en we weten nu waar we staan. Er blijft dus nog een strijd te voeren.