Slecht nieuws: casemanager dementie dreigt te verdwijnen

Marjolijn vertelt het me regelmatig: de coördinatie van de zorg voor haar vader verloopt een stuk soepeler sinds ze een casemanager dementie heeft. In haar geval is het een doortastende dame met een goed gevoel voor persoonlijke verhoudingen én een schat aan praktijkervaring op het gebied van Alzheimerzorg. En dat werkt heel prettig samen!

Maar, zo lezen we in Zorgvisie, hoewel iedereen de casemanager dementie een warm hart toedraagt, neemt langzaam maar zeker de reguliere wijkverpleegkundige zijn taken over. Op verschillende plekken in het land zijn al fikse wachtlijsten ontstaan voor casemanagement dementie.

In het mei-nummer van Zorgvisie magazine komen cliënten en casemanagers aan het woord over de teloorgang van het vak ‘casemanager dementie’. ‘In feite zou het heel eenvoudig moeten zijn om het aanbod van casemanagement dementie in stand te houden’, zegt Julie Meerveld van belangenvereniging Alzheimer Nederland. ‘Want er is keurig een aparte, wettelijke aanspraak wijkverpleging in de Zorgverzekeringswet waar casemanagement onder valt. Met de diagnose Alzheimer heeft iedereen dus gewoon wettelijk recht op een casemanager.’ Het probleem is echter dat de casemanager als onderdeel van wijkverpleegkunde wordt ingekocht. Daardoor menen veel zorgaanbieders het werk ook bij generalistische wijkverpleegkundigen neer te kunnen leggen.

Zorgverzekeringswet
In reactie op de signalen van de verdwijnende casemanager steunde een ruime Kamermeerderheid eind vorig jaar nog een motie van CDA-Kamerlid Hanke Bruins Slot. Die moet ervoor gaan zorgen dat casemanagement als aparte aanspraak, los van wijkverpleegkunde, in de Zorgverzekeringswet komt. Hiermee zijn de zorgen echter niet weggenomen. Meerveld: ‘De motie ligt onder op de stapel. We horen iedere dag nog verhalen over aanbieders die casemanagement als iets generieks interpreteren en het door bijna iedereen laten doen: praktijkondersteuners, wijkverpleegkundigen en soms zelfs verzorgenden. En dat terwijl in de zorgstandaarden haarfijn is vastgelegd waar het om gaat. Dat er iemand is die voldoende deskundig is op het gebied van dementie. En nog veel belangrijker, dat er iemand is die jarenlang het vaste aanspreekpunt blijft voor de mantelzorgers.’

Bron: Zorgvisie, artikel geschreven door Wouter van den Elsen