Recht van de rijkste…

Vorige week schreef ik over het recht van de sterkste en de slimste. Hoe je vol moet houden en door moet zetten om het beste te krijgen voor de dierbaren om je heen. Daarbij vergat ik eigenlijk het recht van de rijkste.

Geld maakt niet gelukkig, maar het helpt zeker wel. Want zou ik dingen anders doen als ik veel geld had? Jazeker! Dan zou ik niet meer hoeven te smeken om hulp en ondersteuning.

Dan kon ik gewoon de beste mensen inhuren voor volledige zorg. Dan kocht ik de beste hulpmiddelen en regelde direct zelf een onderhoudsmonteur.

Stel je voor dat je een zak met geld zou hebben? Dan breekt het zweet je niet meer uit bij de betaalautomaten van al die parkeergarages. Dan zou je gewoon een privétaxi hebben met een chauffeur die altijd klaar staat. Dan zou je niet meer wakker liggen van al die extra kosten die je nu bijna niet meer op kunt brengen.

Dan zou je geen last meer hebben van het personeelstekort, want er is geld genoeg voor een riant salaris voor iedereen die jou kan helpen. Je kunt zelfs iemand inhuren die het allemaal gaat regelen. Ik verzeker je dat ze in de rij zullen staan.

Dan ben je niet meer afhankelijk van de lokale regels van gemeenten. Niet meer puzzelen of de zorgverzekeraar wel iets gaat bijdragen. Niet meer bellen over wachtlijsten of indicaties. Niet langer wachten totdat iemand anders eens tijd voor je heeft.

Stel je toch eens voor dat je een zak met geld zou hebben. We krijgen er geen gezondheid mee terug, maar het maakt alles een beetje makkelijker. Eigenstandig en volwaardig. Dat is eigenlijk wat ik het meeste mis in de huidige samenleving. Gewoon er lekker warmpjes bijzitten. Ik gun het iedereen. Maar helaas zijn de mensen met veel geld ook de mensen die niet snappen wat intensieve mantelzorg echt is. Maar zij bepalen wel heel veel. En dan maakt hun geld mij echt niet gelukkig!