De persoonlijke hygiëne van oma #mantelzorgvraag

Lieve mantelzorgers,

Deze vraag van een lezeres (die anoniem wil blijven) kregen we in de Mantelzorgelijk-mailbox. Heb jij een tip of advies? Laat het weten in de comments.

Tot nu toe heb ik alleen meegelezen op jullie platform, maar nu heb ik hulp van de lezers nodig want ik ben tamelijk wanhopig. Ongeveer een maand geleden hebben we mijn oma van 91 naar het ziekenhuis gebracht omdat ze er lichamelijk slecht aan toe was. Ze woont op ongeveer 40 km afstand en ze is nog steeds zelfstandig thuis, in een groot huis. Ze was verzwakt, ze at en dronk nauwelijks.

In het ziekenhuis werd duidelijk: chronische nierproblemen, verschillende hartafwijkingen, vooral bij de kleppen, hoge bloeddruk, blaasontsteking, moeilijke stoelgang… en de lijst is langer dan dat. Twee weken geleden werd ze ontslagen uit het ziekenhuis en hebben we haar tijdelijk in huis genomen.

We hebben een aparte kamer en een badkamertje voor haar en ik heb haar nu twee weken verzorgd, ook een wond aan haar billen. Maar nu wil ze naar huis. Ze wil zo snel mogelijk naar huis en wel alleen. Ze wil ons niet tot last zijn, zegt ze.

Wij hebben voorgesteld dat ze naar huis mag zodra we thuiszorg hebben geregeld en wijkverpleging. Ze heeft mensen nodig die haar helpen met de dagelijkse verzorging, en ook mensen die het huishouden doen. Maar dat wijst ze heel beslist af. “Ik wil niet dat er mensen door mijn huis sluipen, ik ben toch niet gek, ik red het echt prima alleen.”

Volgens mij kan ze zichzelf helemaal niet zelfstandig verzorgen. Ik heb het nu twee weken van dichtbij meegemaakt. En – vergeef me de plastische beschrijving – ze zit regelmatig onder de poep, heel letterlijk, ze smeert het per ongeluk op kleding en andere plekken, omdat ze het zelf niet merkt.

In het ziekenhuis had ik al gevraagd of ze konden helpen met een indicatie. Volgende week maandag komt er nu iemand kijken, dat is bij haar thuis, ik heb nu al de zenuwen. Ze is weliswaar soms een béétje in de war, maar ook een super actrice als het erop aankomt.

Het is ook geen vraag van financiën. Als ze de indicatie krijgt, kan ze het echt betalen. We zouden ook particuliere hulp kunnen betalen.

Ik ben echt ten einde raad hoe ik dit nu moet aanpakken. Het liefst zou ik haar permanent bij me in huis nemen, maar dat gaat denk ik niet, we hebben ook een meervoudig gehandicapte dochter van 7 en een zoontje van 14 maanden. En ik denk dat mijn man en ik het niet volhouden. Maar ik kan ook niet dagelijks op en neer gaan rijden.

De persoonlijke hygiëne is echt een probleem. Als ik er iets van zeg, dan wordt ze heel boos. “Ik ben schoon op mezeldf, ik ben nog nooit slonzig of vies geweest.” En dan pak ik een sopje en doe de was en we hebben het er niet meer over.

Wat raden jullie aan?