Participatiewet in de praktijk

Participatiewet, en hoe het voor jou werkt in de praktijk.

Nadat de arts en arbeidsdeskundige van het UWV  jouw indrukwekkende dossier hadden doorgelezen, hoefde er verder niets meer gezegd te worden.

De arts keek ons meewarig aan en verklaarde jou voor 100 procent arbeidsongeschikt, terwijl jij aangaf nog wel te willen werken en je zag ook wel mogelijkheden voor jezelf, die je vervolgens uitlegde, maar de blik van de arts bleef hetzelfde.

Je vestigde al je hoop op het gesprek met de arbeidsdeskundige, maar zij gaf aan dat het oordeel van de arts bepalend was, en die had zijn zegje gedaan, dus zij kon verder eigenlijk niets voor je betekenen.

Je keek haar en mij beteuterd aan en deed opnieuw je verhaal, dat je zo graag wilde werken en dat het volgens jou ook haalbaar was, maar het eindoordeel was hard: zij kon niets voor je betekenen, maar uiteraard mocht je het wel op eigen kracht gaan proberen.

Ja, hallo! Juist iemand zoals jij had daarvoor en daarbij hulp nodig!

Je kon bezwaar aantekenen en dat heb je ook gedaan.

Een paar dagen later werd je gebeld door iemand van het UWV, met de vraag of je bezwaar had tegen je uitkering.

“Nee, zeker niet”, zei je, daarmee je “vonnis” bekrachtigend, zonder dat je daar zelf erg in had.

Je had toch een uitkering nodig, zei je; ja, maar het is werk of een uitkering, en door een uitkering te accepteren, legde je je neer bij je arbeidsongeschiktheid, terwijl dat niet je bedoeling was.

Afijn, wat moest je dan beginnen; naar een advocaat stappen en het aan gaan vechten, met jouw dossier?

Dat levert vermoedelijk veel kosten en veel stress op, en uiteindelijk sta je waarschijnlijk alsnog met lege handen.

Misschien kan het Sociaal Wijkteam nog iets voor je betekenen, en inderdaad gaan zij zich voor jou inzetten.

Of het daadwerkelijk iets oplevert, wordt afwachten.

Ik ben er bang voor…

De participatiewet in theorie: iedereen die kán werken, moet gaan werken.

Iemand die (wat) aansturing nodig heeft, kan ook werken, maar mag dat dus (nu) niet (meer).

Ongetwijfeld een kostenplaatje.

Maar waar de participatiewet voor staat, is in de praktijk dus niet te realiseren (in dit geval).

Er zijn zoveel mensen die wat graag een uitkering zouden krijgen, en jij, die graag wil werken, krijgt er één “cadeau”.

Je zou vrijwilligerswerk kunnen gaan doen, of dagactiviteiten, maar daar heb je geen oren naar.

Hele dagen thuis is echter ook niet alles.

Eerst maar afwachten of het Sociaal Wijkteam nog iets voor je kan bereiken.

Daarna kijken we verder.