Ontroerend voorleesboek over een stoer meisje en haar depressieve moeder

Als assistent-uitgever bestierde Myrthe van der Meer (1983) een jaar of zeven geleden de afdeling zelfhulpboeken. Maar alle beschikbare adviezen over positief denken konden niet voorkomen dat ze sinds haar 26ste tot drie keer toe enkele maanden in een kliniek werd opgenomen omdat ze suïcidaal en manisch-depressief was. Daarover schreef ze twee ‘psychiatrische’ romans, PAAZ (2012) en Up (2015), die opvielen door de humor en de precisie waarmee de hoofdpersoon Emma haar situatie, die van haar lotgenoten en die van de therapeuten beschrijft.

Ook de boekomslagen trokken de aandacht; door Van der Meer zelf getekend, met kleurpotlood en stift. ‘Zonder omslag kan ik niet schrijven’, liet ze de Volkskrant weten. En in PAAZ zien we Emma ook de verpleging om potloden en papier vragen. Als iedereen weg is met het bezoek, heeft ze het rijk alleen en krast haar potlood ‘tevreden over het papier’.

Daarom is het zo vreemd niet dat Myrthe van der Meer zich aan een kinderboek waagt, dat er al even charmant-zelfgemaakt uitziet als de aangenaam-afwijkende omslagen van haar romans. In Pien en de spoken zien we beren, spoken, een kasteel, de onafscheidelijke pony die Pony heet en het stoere prinsesje Pien, dat een jaar of zeven zal zijn. Ze is avontuurlijk en lost graag problemen op. Daar krijgt ze ‘s middags vaak assistentie bij van haar even stoere moeder.

Op een dag is moeder onvindbaar. Na een rondgang langs haar oudere zussen begrijpt Pien dat hun moeder niet weg is maar in de put zit, waarmee wordt bedoeld dat ze in bed ligt en veel tijd nodig heeft om uit te zieken.

Opgewekt gaan Pien en Pony ook dit probleem te lijf. De ernst van het verhaal kan geen voorlezende ouder ontgaan. De toehorende kinderen krijgen een verhaal vol kranigheid voorgeschoteld.

Piens afdaling in de donkere put wordt een succes door de lampjes die ze aan de vlerken van twee vleermuizen bindt.

Op deze manier kan een ziekte die niets sprookjesachtigs heeft toch het thema zijn van een kinderboek. Elke leeftijdsgroep kan tevreden zijn met het slot. En ook de koningin; haar zorgen zijn dan nog niet verdwenen, maar wel aanmerkelijk verlicht.

bron: Volkskrant.nl