Ongelooflijk… #zorgintensiefkind

Het zijn hier heftige tijden op het moment.  Het gaat momenteel niet goed met Bram.
Opeens werd ik vorige week gebeld door verzorgers van Bram of ik kon komen.
Hij was opeens niet lekker en ze wisten niet zo goed wat te doen met wat kleine vage klachten maar ze vertrouwden het niet. Bram is geen ‘klaagkind’ en huilt niet om pijn. Bram zijn situatie verslechterde opeens en als je kind dan gaat huilen, persen en kreunen weet je dat het niet goed is. Huisartsen komen erbij en er wordt besloten naar het ziekenhuis te gaan. De ambulancedienst heeft het druk en dan duurt wachten lang. Maar als Bram een epileptische aanval krijgt en er weer gebeld wordt horen we de sirenes sneller dichterbij komen. De avond valt en Bram blijft pijn houden. Er volgen vele onderzoeken en ook in de nacht gaan we door. Situatie verslechterd nog meer en dan wordt duidelijk wat er speelt. Bram heeft een blinde darm ontsteking gehad en deze lijkt gesprongen.

Mijn hart stond stil…
Iedereen was verbijsterd…
De uitslag was bizar, niemand had wat gemerkt en hij moest dagen lang vreselijke pijnen hebben gehad.
We zagen nog snel wat artsen op gesprek voorbij komen en toen met spoed naar de operatiekamer. Nog vol ongeloof is het heel lang wachten. Dan heb je tijd om te malen en na te denken. Heb ik wat fout gedaan?
Hebben we wel goed opgelet? Hadden we dit kunnen voorkomen? Op alle vragen weet ik dat het antwoord nee is.
Zo geniet je van een vrolijk mannetje dat rondloopt in een wagentje en zo is Bram in levensgevaar.
Mijn man en ik, samen met een goed, ervaren en lief team van professionals hebben geen fouten gemaakt.
Bram is in deze situatie gekomen door pure pech. Ik kwam uit mijn gedachten omdat de telefoon ging.De arts was klaar en zich rot geschrokken van wat er werd aangetroffen. Het bleek veel ernstiger te zijn dan verwacht. De blinde darm en heel veel vuil zijn verwijderd. Ook de drain vanuit het hoofd bleek geïnfecteerd. Nog net op tijd is deze schoongemaakt en buiten de buik geplaatst om verdere infectie en schade te voorkomen. We gaan snel naar ic, Bram wordt nog kunstmatig in slaap gehouden en krijgt beademing. Bram was nog herstellende van zijn vorige operatie en is nu zo verzwakt dat zelfstandig ademen nu even niet gaat.
De volgende dag lukte het gelukkig wel en mocht hij naar de kinderafdeling.
Bram gaat sindsdien elke dag wat beter tot gisteren, er zijn helaas complicaties opgetreden.
Hoe het nu verder gaat weten we niet, wel dat deze opname nog weken gaat duren en dat Bram het niet makkelijk
gaat krijgen. Bram is een sterk, dapper mannetje wat dit gevecht uiteindelijk gaat winnen!