Vanochtend raakte jij je 'reden' kwijt. Je wist dat het zou gebeuren. Ze was al…

Na regen komt zonneschijn
Vandaag en gisteren bij papa langs geweest. Gisteren konden we niet gaan wandelen dus bleef ik binnen en hij smulde van de salade met feta die ik had meegenomen. Plus de olijven. Volgens mij herkent hij veel van de smaken. Vroeger at hij iedere dag salade met zorg gemaakt. Altijd met lekkere olijfolie en altijd met tomaten
, komkommer en sla
. We hebben binnen proberen te wandelen. Dat ging best met zijn rollator. Ik blijf dat eng vinden na die ene ervaring dat hij bijna viel.


De verzorgster had hem geweldig goed geknipt en ik liet mijn dankbaarheid ruim blijken. Echt fijn dat ze dit zo goed kan en wil.
Vandaag bleef ik wachten tot het droog werd en nam hem in zijn rolstoel mee naar buiten naar de tennisvereniging verderop. Onderweg brabbelde hij wat voor zich uit en ook de hondjes vond hij leuk. Hij keek zijn ogen uit en vond de twee volkoren koekjes weer lekker. Niet warm, niet koud maar toch deed ik zijn vest (achterstevroen) maar om bij hem. Ja we worden steeds creatiever. Hij wilde steeds uit zijn stoel opstaan terwijl op andere dagen we hem niet in beweging krijgen. Heel wisselend dus.
Voor het huis nog even in de zon gezeten. Ik kijk in zijn ogen om te zien of er nog herkenning is. En om te snappen wat er in hem omgaat. Maar ja
ik zie niet veel. Toch een paar fijne uurtjes. De zon hielp mee.


Fatos’ vader heeft Alzheimer sinds 2012. Ze maken veel mee samen. Geweldige belevenissen maar vaak ook belachelijke, pijnlijke en leerzame.
Dit bericht heeft 0 reacties