‘Misbruik in het verleden is ook een reden om geen mantelzorg te geven.’

Mantelzorg is niet verplicht maar wordt door de overheid steeds meer als iets heel vanzelfsprekends gezien. De verwachting is dat we door vergrijzing en personeelstekorten in de professionele zorg in 2040 allemaal voor een oudere gaan mantelzorgen. Bij het verlenen van mantelzorg staan drie zaken centraal: liefde, wederkerigheid en verantwoordelijkheid. Maar wat als de relatie met de zorgvrager ooit verstoord is door bijvoorbeeld seksueel misbruik of mishandeling? Ga je als kind dan toch mantelzorg-taken op je schouders nemen? N.a.v. een bijdrage van Margreet aan het tv programma ‘Dit is de kwestie’ ontvingen wij onderstaand bericht:

Dag, zojuist de documentaire gezien “dit is de kwestie”. Ik wil hier graag op reageren. Ruim 1,5  jaar geleden ben ik letterlijk “out” gegaan door de druk om als mantelzorger voor mijn ouders aan de slag te gaan.

Paniek aanvallen, burn-out verschijnselen, uiteindelijk diagnose cptss, ik ben 58, mijn ouders begin 80.

En opeens waren ze daar, herbelevingen en herinneringen uit mijn kindertijd.

50 jaar seksueel misbruik verbloemd en verzwegen. Alles kwam terug, alsof er een tsunami over me heen kwam.
De trigger? De verwachting binnen de familie om te gaan mantelzorgen en moeten uitleggen waarom dit een no go is voor mij. Mijn ouders gaan wassen en bed zorg geven……..hoe dan?????
Ik heb mijn broers op de hoogte gesteld en contact met ouders verbroken.
Tussen mijn 8 en 18 jaar misbruikt door beide ouders!!  Ik hoop dat ook hier een keer aandacht voor komt. Met mij zijn er meer sexueel misbruik slachtoffer op leeftijd die voor hetzelfde komen te staan.
Heb zelf o.a in een lotgenoten groep via slachtofferhulp gezeten, voor misbruik in het verleden.
Misbruik in het verleden is ook een reden om geen mantelzorger te worden. Omgeving begrijpt dit vaak niet en wil graag een legitieme reden waarom je niet voor je ouders wil zorgen.
Dit resulteert vaak in heel ongemakkelijke situaties en een naar gevoel. Seksueel misbruik is niet iets waar je gemakkelijk met iedereen over spreekt.
Ik wilde dit gewoon even delen omdat ik niet weet of hier ook rekening mee gehouden wordt.
Uiteraard plaatsen we dit bericht in overleg maar wel anoniem. We vinden het echt belangrijk om te plaatsen en het gesprek over deze problematiek aan te gaan. Zeker nu mantelzorgers de hoeksteen van de ouderenzorg lijken te worden.
Kijk, je mag nátuurlijk nee zeggen, als iemand buiten je eigen gezin waarmee je samenwoont een beroep op je doet voor mantelzorgtaken en gebruikelijke zorg. Toch is dat niet eenvoudig, zoals we hierboven in het ervaringsverhaal kunnen lezen. Nee zeggen hoort bij zorgvragen nou eenmaal niet want ‘het zijn toch je oude, kwetsbare ouders?’ Mensen die toch nee zeggen lopen vaak tegen een muur van onbegrip op en er wordt van hen verwacht dat ze uitleg geven.
Niemand kan van buitenaf zien wat zich achter voordeuren afspeelt, ook beleidsmakers en gemeenteambtenaren niet. Is er door hen eigenlijk al eens nagedacht over hoe we dit soort problemen gaan aanpakken? Misbruik en mishandeling is namelijk een héle goede reden om nee tegen mantelzorg te zeggen. Wie zou zijn eigen dader immers willen douchen en pamperen?

De Redactie van Mantelzorgelijk  bemant de hulplijnen en helpt mantelzorgers op elk mogelijk vlak. Wat kunnen we voor jou betekenen?Mail naar info@mantelzorgelijk.nl

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top