Mariette blogt exclusief vanuit het buitenland – Opgroeien met een zieke moeder

Ik zie mijn moeder als een vrouw wiens leven grotendeels bestond uit pijn. Het begon allemaal met het feit dat haar trauma niet opgelost kon worden. Haar verdriet werd steeds groter en zij werd steeds kleiner, tot ze zich er uiteindelijk aan overgaf, op de vloer van de slaapkamer naast het bed waarin ze het grootste deel van mijn jeugd had doorgebracht.

Dat is de artisticiteit van onopgelost trauma: het belemmert je groei en als je het toelaat, degradeert het je tot niets.

Ik leefde altijd in de schaduw van haar pijn. Ik kon nergens anders heen.
De ziekte nam zoveel ruimte in beslag in mijn jonge leven, maar omdat het toen al zo constant was, kreeg ik op de een of andere manier niet de kans om wrok of rancune te ontwikkelen. Alles, de ziekenhuisopnames, de onvoorstelbare hoeveelheid medicijnen, leek toen al niet te hanteren voor haar.

Trauma is niet iets dat je je kind opzettelijk aandoet. Nu ik zelf moeder ben, kan ik dat beamen. Trauma is iets dat je uitstraalt of doorgeeft, zonder dat je je er bewust van bent. Mijn moeder wilde mij geen pijn doen, ze wilde me niet teleurstellen. Ze wilde niet tegen me liegen en ze wilde me niet verlaten. Ze wilde van me houden.

Ze gaf zichzelf aan mij op de enige manier die ze kende: door middel van de lange, slingerende weg van verdriet. Verdriet zo groot dat ze het zelf niet kon beheersen. De pijn waarin ze mij dompelde was slechts een bijproduct en ik ben dankbaar dat ze in haar omstandigheden toch nog een gedeelte van zichzelf aan mij, haar dochter, kon geven.

Het was niet meteen, maar het einde van mijn moeders fysieke leven was op veel manieren het begin voor mij. Het stelde haar meer op de achtergrond en maakte dat ik dingen in een ander perspectief kon zien. Een nieuw raamwerk, waarin ik op een andere manier van haar kon houden. Nu het niet meer alleen maar om haar ging, er geen manische uitbarstingen en ritten naar het ziekenhuis waren, en vooral nu er geen leugens meer waren – kon ik haar vergeven.