Mariette blogt exclusief vanuit het buitenland – Net als je denkt dat alles afgelopen is…

Als mantelzorger was mijn leven vol met onzekerheden.

Zouden de vragen die mij ‘snachts wakker hielden de problemen zijn waar ik gedurende de dag mee te maken had? Hoe kon ik weten hoe mijn leven eruit zou zien als de zorg voorbij was? Ik wist dat het eind van mijn tijd als mantelzorger in zicht was. Er lagen geen wondermiddelen te wachten.

Wat moet ik voor ze wensen, meer tijd of minder pijn?

Steve en zijn moeder Sylvia zouden sterven en ik zou achterblijven, maar waarmee? Mijn leven werd volledig beheerst door hun kankers. Wat zou er overblijven? Zelfzorg, vanzelfsprekend, maar wat nog meer?

Vanavond was ik mijn ladekast aan het opruimen en vond in een van de lades een kaartje met een spreuk erop. Ik had het daar vast laten liggen zodat ik het zou vinden op het moment dat ik het nodig had.

Dit stond er op het kaartje:

“Net toen de rups dacht dat zijn leven voorbij was, werd hij een vlinder.”

Je begrijpt het wel.