Mariette blogt exclusief vanuit het buitenland – Het was een grote eer

Mijn verhaal begon in Augustus 2011 toen mijn vrouw Maria me er plotseling van beschuldigde dat ik nog een andere familie had. Ik wist dat dit geen ziekte van Parkinson meer was. In de daaropvolgende vijf jaar waren er veel bezoeken aan de eerste hulp, incidenten waarbij de politie betrokken was en zo’n 1000 dagen die in een verpleeghuis werden doorgebracht.

In januari 2017 heeft Maria deze wereld uiteindelijk verlaten.

Tijdens onze beproevingen heb ik met mijn eigen ogen gezien wat echte moed is. Wat er ook gebeurde, mijn vrouw vocht altijd terug. Ik ben een veteraan, ik heb in de marine gediend en heb helden gezien, maar Maria is voor altijd mijn held. Ik denk niet dat ik zo lang had kunnen vechten als zij, als ik in haar schoenen had gestaan.

Lewy Body dementie (LBD) werd pas zes maanden voor ze stierf gediagnosticeerd en veel artsen hebben haar gedurende al die jaren de verkeerde medicijnen gegeven. Voor al die mensen die voor iemand met LBD zorgen: het is heel belangrijk dat je jouw dierbare goed vertegenwoordigt en controleert dat ze de juiste medicijnen krijgen.

Van begin tot eind, door alle wanen, hallucinaties en cognitieve problemen waar mijn vrouw mee te maken kreeg, ben ik altijd trots geweest dat ik 38 jaar lang haar man was. Het was echt niet makkelijk met het chronische slaapgebrek en de ongelooflijke stress die met deze ziekte gepaard gaan, maar toen ik mijn vrouw zo hard zag vechten, wist ik dat ik het ook nooit zou opgeven.

Mijn missie in het leven is nu om LBD net zo bekend te maken als de ziekte van Alzheimer en de ziekte van Parkinson, zodat medische professionals sneller en beter kunnen diagnosticeren. Dat zal veel mensen een hoop (onnodige) ellende besparen. En voor iedereen die op dit moment in hetzelfde schuitje zit als ik toen: koester elke minuut die je met je dierbare kunt doorbrengen!

Warren S, Texas