Mantelzorger in Beeld – Franka

Karamel cappuccino en herinneringen maken

Franka woont in Den Haag. Ze gaat elke twee weken op bezoek bij haar moeder Klaasje om iets leuks met haar te doen. Klaasje woont in Franeker (Friesland) op een gesloten afdeling in een heel fijn verzorgingstehuis. Ze lijdt sinds haar 69ste jaar aan de ziekte van Alzheimer. Toen wij aankwamen voor een interview en fotosessie stond Klaasje al vanuit haar kamer hoog bovenin het gebouw op het raam te tikken en te zwaaien. De kapster had net haar haren gedaan en ze zag er prachtig uit. Ze had er echt zin in. Haar lieve begeleidster Hilde was er ook en wilde op verzoek van Franka ook wel even met haar op de foto. Want Franka vindt het belangrijk om nieuwe herinneringen te maken zolang ze dat nog kunnen. 

 Franka wil vooral veel lachen en quality time beleven met haar moeder.

Franka neemt haar moeder altijd mee naar de Hema. Als ze tijd hebben lunchen ze daar ook maar ze gaan vooral voor de karamel cappuccino die ze daar hebben. Klaasje heeft hulp nodig bij het aan en uit doen van haar jas en de taart moet wel even gesneden worden. “Dit hoort ook bij mantelzorgen” zegt Franka.

  Serieuze momenten zijn er ook. Wat Klaasje wel en niet begrijpt van de gesprekken is onduidelijk.

Jofanna

Jofanna is ook een begeleidster in het verzorgingshuis. Franka kent haar van vroeger. Ze waren beiden zeer verbaasd elkaar daar te zien. Voor Franka heel fijn dat er een bekende in de buurt van haar moeder is die af en toe leuke selfies van hen samen stuurt. Een geruststellend gevoel.

Slotwoord van Franka:

“Het zal misschien gek klinken ‘Herinneringen Maken’, maar dat is iets wat ik heel bewust doe met mijn moeder. Zelf woon ik ongeveer 175 km bij haar vandaan en zie ik haar minder. Wat ik bedoel met herinneringen maken is het volgende: Alzheimer is steeds opnieuw afscheid nemen. Je neemt steeds afscheid van kleine dingen van je dierbare die er aan lijdt. De ene keer kan dit nog, de andere keer lukt dat minder of niet meer. Het is ook als naaste ontzettend pijnlijk om je dierbare hieraan te zien lijden. 

Nu ben ik van mezelf optimistisch ingesteld, maar ik vond het moeilijk om hierin iets positiefs te vinden. Totdat ik doorkreeg dat mijn moeder ervan genoot om samen naar de Hema te gaan voor onze karamel cappuccino. Die quality time is voor ons beiden heerlijk, dan zijn we echt samen. Ik zoek steeds naar andere dingen. Zo heb ik de melkopschuimer om zelf cappuccino’s te maken al eens meegenomen naar het verzorgingshuis waar ze woont, ik heb vrienden via social media gevraagd om een kaartje aan haar te sturen en ik heb een groot herinneringsboek voor haar gemaakt met foto’s van haar jeugd tot nu en daar verhalen bij geschreven.”

“Op het moment dat Marjolijn (Mantelzorgelijk) me vroeg of ik met mama mee wilde doen aan het item Mantelzorger In Beeld wist ik dat mijn moeder dit geweldig zou vinden en zei ik ja. Ik kan je zeggen, de dag was super geslaagd! Dat het belangrijk is om herinneringen te blijven maken wil ik graag meegeven aan anderen. Natuurlijk cijfer je jezelf een beetje weg in deze situatie. Maar doe dat niet te veel, want jij bent er ook nog! Haal eruit wat erin zit. Voor jezelf, voor je eigen herinneringen, want jij moet nog wel door in het leven. Dus geef jezelf de mooie herinneringen met je dierbare cadeau. Je zult er geen spijt van krijgen en je hebt voor altijd iets moois om op terug te kijken!”

Dank jullie wel voor jullie openheid Franka en Klaasje. Wij vonden het ook een heel bijzondere dag!

Jofanna en Klaasje