Mantelzorg voor drieëntwintig euro? #mantelzorg4voeter

Vanaf het moment dat ik de enorme meerwaarde in mijn leven heb leren kennen van de hulp van mijn assistentiehond Butler, heb ik me voorgenomen om me in te gaan zetten om dit ook voor andere mensen mogelijk te gaan maken.

Als vrijwilliger van Stichting De Hond Kan De Was Doen geeft het mij veel voldoening om te werken voor mensen met een beperking die buiten de boot vallen wat betreft de vergoeding van een assistentiehond. Ik zie daar ook de vele berichten van mensen die een aanvraag hebben ingediend voor een assistentiehond. Volwassenen en kinderen met een beperking die een aanvraag doen voor een PTSS hond, een epilepsiehond, een autismehond, of diabeteshond.
Allemaal worden ze niet vergoed door de zorgverzekeraars.

Nu de overheid steeds meer bezuinigd op de zorg schieten de bedrijven die allerlei betaalde zorg aanbieden als paddenstoelen uit de grond. Ik hoorde op de radio dat bedrijven nu betaalde mantelzorg gaan regelen met 23 euro per uur als tarief. Is dat nog wel mantelzorg? Ja, inderdaad er zijn best veel mensen die geen familie of vrienden als mantelzorgers hebben, maar gaan we er geld voor vragen? En dat terwijl er een aaibaar alternatief voor vele taken is: de Mantelzorg4voeter.
Zelf ben ik in de gelukkige positie dat Butler mij helpt met heel veel dingen die ik zelf niet kan en wat binnen zíjn mogelijkheden ligt als Mantelzorg4voeter.
“Butler is bijzonder sensitief”
Het is niet alleen de praktische kant wat de meerwaarde is van de assistentiehond. Uiteraard is het fijn dat de fysieke kracht die ik mis overgenomen wordt door Butler. Ik moet er niet aan denken dat ik terug moet naar de afhankelijkheid van de mensen nu ik gewend ben aan de hulp van mijn hond.
Butler is ook bijzonder sensitief. Als ik een minder dagje heb en even niet de vrolijke meid ben maar alles effe hard binnenkomt dan is hij daar.
Trouw, zacht, gevoelig je hoeft niets te zeggen. Butler begrijpt dat je nu even een beetje verdrietig bent. En hij komt bij je. En ik voel me rustig worden bij hem. Geen woorden nodig. Geen moeilijke gesprekken. Alleen zijn aanwezigheid. En dan gaan we op pad de natuur in hij voelt dat het beter gaat en we worden blij, allebei, de synergie is zo fantastisch. DEZE manier van mantelzorgen, is bijzonder.

Ben ik een beetje down, Butler doet rustig zijn werk en houdt rekening met mij, hij voelt me haarscherp aan. En als ik in mijn normale optimistische vrolijke doen ben, dan voelt Butler dat ook. Dan zijn we samen druk en hebben lol, werken in de keuken en is het een dolle boel. De kasten slingeren open Butler sjort de pannen blij uit de kastjes. Gooi de eieren maar in die pan hoopt Butler. Lievelingskostje voor hem.

Dát is toch de mantelzorger die men wenst? De Mantelzorg4voeter die géén geld per uur vraagt, maar liefdevol zijn werk doet. Vergeten we dat alternatief dan massaal?

www.dehondkandewasdoen.nl