
Mag ik hard tegen mijn moeder roepen? #hulpvraag
Vandaag delen we de hulpvraag van een mantelzorgster uit Den Haag, die absoluut anoniem wil blijven. Ze schrijft: “Ik schaam me voor mijn emoties, maar ik weet gewoon niet hoe ik het aan moet pakken.”
Ik heb nog nooit op internet een vraag gesteld, maar misschien kunnen jullie me helpen. Sinds een paar maanden draag ik (60) de zorg voor mijn moeder. Ze woont op het moment bij mij in huis en heeft een fijne kamer aan de andere kant van de gang. Moeder heeft lichamelijke klachten, maar geestelijk is ze helemaal bij. Overdag hebben we regelmatig hulp, maar ‘s avonds zijn we alleen.
Ik moet toegeven dat ik geen toegewijde, behulpzame dochter ben, die zich niets mooiers kan voorstellen dan voor haar oude moeder te zorgen. Op zich wil ik de taak wel op mij nemen, maar soms verlies ik mijn geduld. Dan komt alles weer boven. Vroeger had ik regelmatig ruzie met mijn moeder.
Als ik ‘s nachts voor de vierde keer uit bed moet, omdat ze me roept… omdat zij niet kan slapen… dan voel ik me zo moe. Soms word ik woedend op haar. Dan wil ik alleen nog maar dat ze stopt. Ik kan dit echt aan niemand kwijt. De buren zouden het niet begrijpen in in mijn familie is dit helemaal ‘not done’. Maar wat ik wil weten, is of het is toegestaan om ‘s nachts ook eens te blijven liggen en wat hards terug te roepen, omdat ze me anders niet verstaat?
Als ze geestelijk bij is, waarom niet bespreken dat jij niet je aardige zelf kan blijven met gebroken nachten. Ze heeft zelf kinderen gehad en wéét dus best wat gebroken nachten met een mens doen.
Voor jezelf zorgen, en dus goed slapen, is je eerste prioriteit, neem desnoods oordopjes om aan je rust toe te komen(zeg haar dat ook, zodat ze weet dat jij haar niet hoort)