Lonneke – gedicht door Metha

 

Haar korte bonkige benen
stampen in de wind
volwassen zijn haar passen
de lach is nog een kind

haar handen draaien sierlijk
zij wijzen naar de lucht
ballonnen zweven door elkaar
zij kijkt en straalt en zucht

haar ogen staan wat scheef
het neusje wil naar binnen
haar tongetje gaat nooit op slot
beweegt haar eigen zinnen

elke dag is voor haar een wonder
van taal, spel en muziek
zo danst zij haar eigen alfabet
haar kracht is haar mimiek

metha ©

1902900_880501352031256_2293189999260320446_n

Avatar foto

Sociaal ondernemer en initiatiefnemer Mantelzorgelijk.nl, ervaringsdeskundige, mantelzorgveteraan.

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top