Kunst Verlicht – Into Oblivion

Dichte deur

Drie jaar lang fotografeerde Maja Daniels alzheimerpatiënten. De deur waartoe zij zich aangetrokken voelen, is altijd gesloten.

De deur met de ronde raampjes is gesloten en blijft gesloten. Zij moet voorkomen dat de alzheimerpatiënten gaan zwerven door het ziekenhuis en verdwalen. De demente bewoners kunnen zich vrij bewegen op de gesloten afdeling. Maar door gebrek aan activiteiten en aandacht van het weinige personeel, is de gesloten deur voor deze ouderen een van de grootste attracties geworden in hun beperkte leefruimte.
Dagelijks verzamelen ze zich bij de deur, en proberen deze open te krijgen. Soms met grof geweld, gezien de beschadigingen rond het slot. Ze zijn er soms uren mee bezig.

De Zweedse fotografe Maja Daniels (30) woont in Londen. Ze heeft journalistiek, fotografie en sociologie gestudeerd. Into Oblivion is een van haar langetermijnprojecten waarin ze fotografie combineert met sociologie.

Drie jaar heeft Daniels gefotografeerd in een geriatrisch hospitaal in het noordwesten van Frankrijk. Een verborgen wereld zonder luxe, die ze wilde blootleggen. De deur werd tijdens haar verblijf op de afdeling het symbool van ‘hoe ouderen uit het zicht worden gehouden en opgesloten, in een tijd waarin de jeugd en succesvol zijn worden verheerlijkt’.

Met deze serie wil ze een discussie op gang brengen. ‘Zo gaan we in de westerse wereld met demente ouderen om, met weinig financiële middelen en zonder al te veel zorg. En dat terwijl er steeds meer ouderen in de westerse wereld zijn en ook steeds meer die aan de ziekte van Alzheimer lijden.’

Het was het personeel van de afdeling wel opgevallen dat de ouderen veel interesse hadden voor de deur. Toch waren ze geschrokken van haar foto’s, ze hadden het niet op deze manier gezien. Voor hun was de deur gewoon iets praktisch, een middel om de bewoners binnen te houden. Inmiddels hebben ze de omgeving van de deur gezelliger gemaakt met prints van bossen.

Klik hier om de hele fotoserie van Maya Daniels te bekijken