Je mag je vader loslaten.

Deze week heb ik een reiki-dame bezocht. Een zeer bijzondere ervaring. Toen ze zei “En je mag je vader loslaten” moest ik huilen. Ik vind al dat ik hem loslaat maar kan het niet helemaal. Ben bv als de zon schijnt in gedachten bij hem. Ik kan leren van mijn broer die heeft hem zo losgelaten dat hij zijn beurt om te gaan vergeet. We zitten er allemaal anders in. Juist daarom wil en kan ik hem niet helemaal loslaten. En loslaten aan wie en wat?
Vandaag voor het eerst zonder digitale registratie langsgegaan. Oh bij binnenkomst moet je toch een formulier invullen. Ok, ik kan t dromen dus krabbel snel alles op. Geef papa eerst de gemalen 🍓 aardbeien met yoghurt. Daarna een lekker lange wandeling helemaal de ander kant op. Er is een windje maar de zon maakt veel goed. Ik help met het avondeten dat er moeizaam ingaat. Het rook verrukkelijk in ieder geval. Ik ben tevreden al ging het moeizaam. Mijn favoriete verzorgers zijn er en zijn lief. Na de koffie met koek laat ik hem weer achter in de woonkamer. De (bijna allemaal nieuwe) dames begroeten hem vrolijk.
Geniet maar van de aandacht babam.❤️

Fatos' vader heeft Alzheimer sinds 2012. Ze maken veel mee samen. Geweldige belevenissen maar vaak ook belachelijke, pijnlijke en leerzame.

Dit bericht heeft 1 reactie

  1. Pijnlijke waarheid.Maar de geniet momentjes zijn goud waard en die koester ik met heel mijn hart.Loslaten kan altijd nog😪En zal ooit moeten💔

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top