Hoe was jouw Dag van de Mantelzorger?

Aan het eind van de Dag van de Mantelzorger vraag ik me ineens af wie deze dag in het leven geroepen heeft en met welk doel? Op de website van Mezzo vond ik deze tekst:

‘In Nederland zijn er 3,7 miljoen mensen die voor een ander zorgen. Liefst 750.000 mantelzorgers zorgen zelfs meer dan 8 uur per week voor iemand en doen dat langer dan 3 maanden. Vaak combineren ze dat met een betaalde baan. Omdat de zorg zich over het algemeen richt op bekenden, vinden deze mantelzorgers hun werk vaak vanzelfsprekend, maar dat is het niet.

Daarom wordt de mantelzorger jaarlijks op 10 november in het zonnetje gezet tijdens de Dag van de Mantelzorg. Veel mantelzorgers doen hun werk in stilte. We zien hoe ze zorgen voor hun naaste en geen contact hebben met andere mantelzorgers. Op deze 10de november worden mantelzorgers op meer dan 200 plaatsen in Nederland feestelijk bij elkaar gebracht en wordt er waardering uitgesproken voor hun bijzondere werk.’

Hoe was gisteren jouw Dag van de Mantelzorger eigenlijk? Ben je net als ik in de watten gelegd? Ik heb een heerlijke, feestelijke en onbezorgde dag gehad… Oh nee, geintje!

Nu had ik als mantelzorger in mijn gemeente wel kunnen kiezen voor een gezellige dag in Bussum, vol workshops bloemschikken, schilderen en mozaïeken. Heb ik daar tijd voor? Nee! De zorg voor mijn vader gaat namelijk gewoon door, net als werk en eigen gezin.

Mijn dag was eigenlijk gewoon als alle dagen. Niks feestelijk aan! Opstaan, kind op weg helpen naar school, zelf douchen en aankleden, naar mijn vader om te checken of hij het allemaal redt, snel door naar mijn werk, onder mijn werk een stuk of 12 telefoontjes van mijn vader beantwoord omdat hij weer iets kwijt was. Na mijn werk boodschappen gedaan, boodschappen afgeleverd bij mijn vader, hem een boterham en drinken gegeven, op een holletje weer naar huis, de lopende post van mijn vader afgehandeld, gewerkt aan een enorme lijst met vragen om als mijn vader’s bewindvoerder verantwoording af te leggen aan de rechtbank. De thuiszorg gebeld over iets onduidelijks in de planning. Eten gekookt en een pannetje eten naar mijn vader gebracht. Collecte gelopen voor Alzheimer Nederland (alsof ik nog niet genoeg vrijwilligerswerk doe). Zelf gegeten, nog even snel de bedden verschoond en nu zit ik – een soort van gesloopt – achter mijn laptop dit blog te schrijven. Hoe had ik in godsnaam tijd moeten vinden om te knutselen met mede mantelzorgers, ergens in een gebouwtje in Bussum?

Het thema was dit jaar: Zorgen doe je samen. Dat doen mijn zussen en ik elke dag van het jaar. Was er dan niemand die onze zorg op deze speciale dag van ons had kunnen overnemen? We hebben ze niet gezien of gehoord. Nemen we niemand kwalijk hoor, begrijp me niet verkeerd. Zo heeft iedereen van onze generatie nou eenmaal zijn of haar eigen dingen. Daarbij, elke minuut zorg voor mijn vader gaat in mijn geval altijd af van de uren die ik zou kunnen/moeten werken. Ik zeg dus liever geen klanten af voor een dagje workshoppen, hoe aardig dat ook bedoeld is vanuit mijn gemeente. Tijd is het probleem. Leuke dingen organiseren voor mantelzorgers die altijd, altijd (te) druk zijn is voor mijn gevoel dus geen goed plan.  Als je iets wilt geven om je waardering mee uit te spreken, kun je beter iets bedenken waar mantelzorgers écht iets aan hebben..

Bij Mantelzorgelijk gaven wij daarom dit jaar op de Dag van de Mantelzorger liever een kado waar mantelzorgers niet maar een paar uurtjes of één dag wat aan hebben, maar alle uren van elke dag! Mantelzorgelijk is jouw eigen plekje, waar je op terug kunt vallen als je het tijdens de zorg voor een dierbare even niet meer weet, al is het midden in de nacht. Waar je lotgenoten kunt ontmoeten en tips kunt krijgen. Waar we met elkaar mantelzorg in Nederland op de kaart kunnen zetten. Waar je je verzekerd kunt voelen dat je er niet alleen voor staat. Waar het thema ‘zorgen doen we samen’ altijd geldt. Niet alleen op deze dag van de mantelzorger, maar ook in de toekomst!

Heb je onze nieuwe site trouwens al goed bekeken? Wat is hij mooi, he?

Zo, het is inmiddels 19.50 uur. Ik ga snel nog even checken of mijn vader misschien nog iets nodig heeft voor het slapen gaan en daarna kruip ik zelf ook lekker onder de wol. Slaap lekker voor straks! Ook morgen is het gewoon weer een nieuwe ‘Dag van de Mantelzorger’ ;)