Het duurt te lang voor mantelzorgers!

Gisteravond was de persconferentie waarin een aantal nieuwe maatregelen werden aangekondigd. Het grote uitgangspunt is dat de ouderen, kwetsbaren en chronisch zieken zo veel mogelijk worden beschermd in onze samenleving. Ik ben er nu wel een beetje klaar mee. Het duurt te lang voor mantelzorgers! Ik neem jullie even mee in de uitspraken die gedaan zijn rond het testbeleid.

Het testen wordt alleen gedaan als iemand klachten heeft. Op dit moment worden de ouderen, de mensen in de zorg en de jeugdtrainers getest. Vanaf vandaag worden de leraren en medewerkers in de kinderopvang toegevoegd. Vanaf 11 mei volgt een verdere uitbreiding met mensen die werkzaam zijn in de contactberoepen zoals de kapper, schoonheidsspecialisten en masseurs. Gevolgd op 18 mei door de mantelzorgers. Vanaf juni hopen ze iedereen met klachten te kunnen testen.

Even terug naar het belangrijkste uitgangspunt: het beschermen van onze ouderen en kwetsbaren. Hier gaat het voor mij mis. Want mantelzorgers zijn mensen die van heel dichtbij voor hun dierbaren zorgen die vaak oud, maar zeker kwetsbaar zijn. En toch mag deze groep pas als allerlaatste getest gaan worden? Vanaf 18 mei zijn we aan de beurt, als laatste in de rij. Ik snap werkelijk niet waarom er versnelde testcapaciteit beschikbaar wordt gesteld voor de mensen in de contactgroepen. Ondanks het feit dat ik snap dat een contactberoep een risico vormt, blijft het voor mij een luxeartikel die nooit boven de bescherming van onze kwetsbaren gesteld mag worden. Het lijkt hier belangrijker om de contactberoepen weer snel aan het werk te krijgen dan dat de mantelzorgers en hun dierbaren beschermd worden. Dit is geen afvoerputje meer, maar een duidelijk signaal dat we nog steeds niet op de radar staan als cruciaal en belangrijk. Ik kan het niet verkroppen dat we wel gezien worden als zorgpartner op de momenten dat we economisch van belang en nut zijn om vervolgens bij het recht op ondersteuning of bescherming onzichtbaar te zijn.

Een volgend belangrijk punt voor de mantelzorgers was de aankondiging dat er gekeken wordt naar de versoepeling van de bezoekregeling van de verpleeghuizen. Er werd gezegd: ‘We gaan stap voor stap versoepelen. En gaan het medisch noodzakelijk beheer met het menselijke te verenigen. Tijd van leven is niet het enige dat telt, ook de kwaliteit van leven doet er toe’. De stappen worden behoedzaam en voorzichtig gezet. Er wordt begonnen met het uitproberen op 25 locaties in Nederland. Over twee weken zullen er volgende stappen bekend worden gemaakt. Uit de persconferentie werd mij niet helemaal duidelijk of ook de instellingen voor mensen met een geestelijke of lichamelijke beperking worden bedoeld of dat de versoepeling zich vooral richt op de ouderen. Er werd ook niet bekend gemaakt op basis van welke criteria de 25 locaties worden geselecteerd. Ook hier moeten we wachten op verdere informatie. Maar ik hoop van ganser harte dat cliëntenraden en mantelzorgers nauw betrokken zullen worden bij deze ontwikkelingen.

Want net zoals in april al bekend gemaakt werd dat mantelzorgers ook gebruik mogen maken van beschermingsmiddelen. Toch duurt het nu al weken en er is nog niets bekend over de aanvraagpunten, de distributie of de toekenning. Al deze dingen zetten je toch aan het denken. Want hoe belangrijk zijn de mantelzorgers eigenlijk voor onze politiek?