
Goede voornemens? Stop in 2023 met deze 10 goedbedoelde uitspraken
Het is opvallend dat een aantal vaste uitspraken steeds terug blijven komen in gesprekken met mantelzorgers. Vaak zijn het opmerkingen die gaan over wat ze wel of niet zouden moeten doen. Of het zijn sociaal wenselijke opmerkingen die eigenlijk geen antwoord verwachten. Dan is de vraag wat de intentie hiervan is. Is het goed bedoeld of zijn het dooddoeners?
De Top 10 lijkt gevuld met uitspraken die vooral voortkomen uit het (on)gemak van anderen. Want wat hebben mantelzorgers aan deze opmerkingen? Het is fijn om te horen dat er goede tips zijn, maar de uitvoering blijkt vaak het meest lastig. Mantelzorgers weten best wat ze zouden willen doen, maar het blijft steken op tijd, energie en gerichte hulp.
Het voeren van een oprecht gesprek blijft dus lastig. Maar toch zijn er uitspraken die ik het liefst direct wil schrappen in de gesprekken. Wat staat er in de Top 10?
- Als je niet goed voor jezelf zorgt, dan kun je ook niet voor een ander zorgen…
- In het vliegtuig moet je ook eerste zelf het zuurstofmasker opzetten…
- Je moet wat meer tijd voor jezelf nemen…
- Als er iets is, dan kun je bellen…
- Ik vind het zo knap wat je allemaal doet…
- Ik zou willen dat ik je kan helpen, maar…
- Hoe is het met… (maar niet met mij) …
- Maar we bedoelen het goed…
- Je moet het wel wat rustiger aan doen…
- Probeer eens wat te ontspannen…
Het zijn allemaal goedbedoelde opmerkingen. Maar het schakelen op de gevoelens, behoeften of wensen van mantelzorgers kan best lastig zijn. Oppervlakkigheid gaat daar niet bij helpen. Zo jammer, terwijl dat niet de bedoeling lijkt te zijn van de ander.
Wat zou wel helpen?
Als je een vraag stelt: wees dan oprecht nieuwsgierig naar het antwoord en verwonder je.
Als je wilt helpen: doe dat dan met een concrete actie en niet met een terugbelverzoek.
Als je wilt luisteren: wees dan niet ongeduldig omdat het weer over de zorg gaat.
Als je wilt weten hoe het gaat: vraag dat alleen als je echt geïnteresseerd bent in het antwoord.
En als je vraagt wat een mantelzorger nodig heeft: wees dan ook bereid om zelf mee te helpen/denken/doen.
Zijn er uitspraken die je het liefst nooit meer zou willen horen? Of heb je tips die je wel gaan helpen? Geef ze aan in de reactie of stuur ons een bericht.
Halfjaar na overlijden van mijn vrouw, die ik ruim 15 jaar verzorgde, zei een gepensioneerde huisarts tegen mij: “Wij (=de huisartsen in de stad) hebben ons verbaasd hoe u het al die tijd heeft kunnen volhouden.” Ik kon niet antwoorden, was overmand door kwaadheid en verdriet.
Wat dachten jullie van
U moet hier maar mee leren leven en anders kunt u alleen gaan scheiden
Er is geen andere zorg mogelijk tenzij u gaat scheiden van uw man
Als u maar lang genoeg wacht wordg het vanzelf beter
Er zijn nog wat dooddoeners aan de lijst toe te voegen van maffe uitspraken waar je als mantelzorger niet veel mee kunt, zoals:
1. Het is zo fijn om dit te mogen doen voor je ouders, wees daar nu eens dankbaar voor (situatie is dat de ouders niet altijd even lief waren voor hun kind)…
2. Ja, dan ga je toch een paar jaar even niet op vakantie. Dat moet je gewoon over hebben voor je ouders…
3. Ach wij hebben dat ook meegemaakt, maar we waren gelukkig met meer kinderen.. (aan zo’n uitspraak heb je niet veel in ons geval: Mijn man is enig kind. De mantelzorg komt dus alleen op ons beiden neer).
4. Je moet eens met je huisarts gaan praten… (Lost die dat dan op?)
5. Maar bij ons hebben we een zorgcentrum waar je hulp kunt vragen… (Nee, die hebben ze niet overal, ook niet bij ons…).
6. Je moet wel zorgen dat je een keer in de week een avondje uit neemt voor jullie samen…
6. Ach er komen vast ook wel weer minder drukke tijden…. (Maar wanneer dan?).