‘Familielid als mantelzorger is te romantisch beeld
Op Zorg+Welzijn las ik een interessant interview met Marian Verkerk, hoogleraar zorgethiek. Ik werd er blij van; Eindelijk iemand die verwoord waar veel mensen in de huidige participatiemaatschappij tegen aan lopen, als een familielid ziek en hulpbehoevend wordt…
“Familie wordt vaak vanzelfsprekend als mantelzorger gezien. En die vanzelfsprekendheid ergert Marian Verkerk stevig. Het is volgens haar een veel te romantisch en oud beeld van hoe familie werkt.
Verkerk legt in het aprilnummer van Zorg + Welzijn magazine uit dat we ervan uitgaan dat familieleden per definitie betekenisvolle relaties hebben. ‘‘Dat is soms zo, maar familie heeft in deze samenleving voor veel mensen een heel andere lading gekregen. Tegenwoordig is een werkelijke band, dus los van de bloedband, minder voor de hand liggend.’
Familieband
Maar in de manier waarop familie wordt gezien in de wereld van zorg en welzijn, klinkt dat niet door, vindt Verkerk. ‘Daar lijkt het idee dat er door een genetische band een verplichting zou zijn.’ Voor die familiebanden moet je als professional oog hebben. ‘Je hebt het als professional bijvoorbeeld te accepteren als iemand als familielid geen hulp wil vragen of geven.’Morele beroep
Zorg-professionals hebben volgens Verkerk preciezer te kijken naar wat er bedoelt wordt als zij de familie, of beter, de privé-omgeving van mensen willen betrekken. ‘Het morele beroep dat nu van buiten, door de overheid en door professionals, op mensen wordt gedaan, kan dus betekenen dat relaties die waardevol waren, verdwijnen. Is het juist geen groot goed dat je families vrijwaart van dit soort druk?’Verkerk zegt dat men vergeten is dat je zelf medeverantwoordelijk bent voor de zorg voor jezelf en dat men moet nadenken over hoe we ons leven zien als we kwetsbaarder en ouder worden.”(bron:Zorgwelzijn.nl)
Dankjewel Marianne, je hebt wat mij betreft 100% gelijk! Ik weet dat momenteel veel mantelzorgers tegen heug en meug ‘moeten’ zorgen voor een dierbare. Zij hebben echt geen keus, want wie neemt de zorg anders op zich? Hoe belastend is dat?
Ik ben stellig van mening dat (mantel)zorgen voor een dierbare alleen werkt als het vrijwillig gebeurt. Zo kun je het het beste en het langste volhouden. Zodra het de verwachting van een ander is, raak je veel eerder overbelast en daar zit niemand op te wachten!
Meer lezen
Dit bericht heeft 0 reacties