De signalen van mantelzorgers liegen er niet om!

Onze hulplijnen staan de afgelopen weken weer roodgloeiend. Veel mantelzorgers bellen ons met prangende vragen, zij delen hun grote zorgen en zoeken naar antwoorden op vragen die betrekking hebben op de huidige, grote problemen in de professionele zorg. Het baart me inmiddels enorme zorgen want de signalen van deze mantelzorgers liegen er niet om. Ik deel er vandaag een paar:

Afschalen van zorg thuis en in verpleeghuis

In meerdere plaatsen is de thuiszorg én de zorg in verpleeghuizen drastisch afgeschaald. Het gaat dan om hulp als mensen wassen, aankleden en andere persoonlijke vormen van zorg. Alleen de minimaal noodzakelijke zorg wordt nog gegeven. Zaken waarvan beleidsmakers denken dat daarvoor een beroep gedaan kan worden op mantelzorgers. (Of die nog niet genoeg op hun bordjes hebben in deze coronacrisis!) Maar ook zaken die niet direct strikt medisch noodzakelijk zijn worden momenteel niet uitgevoerd. Heeft men enig idee hoe een mantelzorger van de sandwichgeneratie deze extra taak moet gaan uitvoeren? Naast werk en gezin? Of mantelzorgers op leeftijd, die zelf lichamelijke mankementen en in wezen hulp nodig hebben?

Bezuinigingen gaan onverminderd verder

Wie denkt dat geld geen rol speelt, zoals onze zorgminister veelvuldig roept als het om coronamaatregelen gaat, komt bedrogen uit. In de ouderenzorg gaan de bezuinigingen namelijk onverminderd voort. Veel telefoontjes van mantelzorgers gaan momenteel weer over het afschaffen of afschalen van dagbesteding. Juist ondersteuning voor mantelzorgers, die zo noodzakelijk is om de zorg thuis vol te houden, wordt binnenkort beëindigt.

Maar ook in verpleeghuizen worden bijv. huiskamerondersteuners en geestelijk verzorgers wegbezuinigd. En bepaalde activiteiten en faciliteiten in diverse zorginstellingen worden gewoon geschrapt. Wat denken de bestuurders die dit bedacht hebben? De bewoners zitten tegenwoordig zo vaak geïsoleerd op hun kamertjes vanwege Corona dus dat beetje extra kwaliteit van leven kan nu ook nog wel weg?

 Met klachten blijft men toch thuis?

Ook krijgen wij steeds vaker meldingen van mantelzorgers dat zorgpersoneel die Covid19-achtige klachten vertonen, of zelfs positief zijn getest, toch moet werken in de zorginstellingen waar hun dierbaren wonen. Dit lijkt mij een zeer onwenselijke en gevaarlijke situatie die zo snel mogelijk moet stoppen. De enorme werkdruk in de zorgsector mag natuurlijk nooit een reden zijn om werknemers en kwetsbaren (dus onze dierbaren) in gevaar te brengen. Regel nummer 1 is toch nog steeds: met klachten blijft men toch gewoon thuis?

Tegelijkertijd met dat ik dit opschrijf, denk ik ook meteen: Als de professionele zorg is afgeschaald en een mantelzorger krijgt klachten, dan kan deze echt geen kant meer op. Want wie neemt zijn of haar zorgtaak dan eigenlijk over? En hoe gevaarlijk is doorzorgen met klachten dan weer voor onze kwetsbare dierbaren? Dat brengt mij meteen naar het laatste signaal van dit blog:

Boosterprikken

Tot slot wil ik een signaal met jullie delen over boosterprikken en de communicatie hierover. En geloof me, steeds meer mantelzorgers zijn het spoor hierover bijster. Bij de boosterprik mogen ouderen namelijk begeleid worden door een 60+ partner en kan deze ook de 3e vaccinatie krijgen.
Wij doen vanuit Mantelzorgelijk dan ook een dringend verzoek aan het ministerie van VWS en minister Hugo de Jonge:

Partner is in deze een diffuus begrip. Graag wijzigen in 60+ begeleider, oftewel de zorgpartner/mantelzorger. Dank alvast!