De oude huilt – Gastblog van Simon Versnel

In deze gastblog een gedicht van acteur Simon Versnel. Op dit moment is hij op wereldtournee – hij speelt de hoofdrol in het stuk ‘Vader’ van het beroemde theatergezelschap Peeping Tom. Enkele jaren geleden schreef hij onderstaand gedicht in een mooi boekje, terwijl zijn eigen oude vader in het ziekenhuis lag, tijdens zijn laatste maanden.

De oude man is bang:
”s’ Nachts is de vloer hier weg,
een diep zwart gat, daar val ik in”.

De jongere man, zijn kind,
ten prooi aan schuldgevoelens:
Wat nu weer? Hoezo geen vloer?
Dat kan niet. Een droom misschien.

De oude huilt. Waarom?
”Omdat je weg gaat”.
”Maar ik moet weg”.
”Ik weet het, ik weet het”.
”Als je weer komt gaan we naar huis.
Anders hoef je niet te komen”.
Het kind geirriteerd:
”Dat kan niet, dat weet je toch?”
”Maar ik wil het, godverdomme!”

Later, de oude man is dood.
De jongere, geen kind meer, opgelucht.
Zo bang om in een gat te vallen.
Dan maar cremeren.

‘Peeping Tom is tegelijk surrealistisch, gek, wreed, teder en diepgaand. Geen enkel ander gezelschap in de hedendaagse dans kan of durft te doen wat deze compagnie doet’ – Tanznetz.de

‘Vader’ is het eerste deel van een familietrilogie, die verder zal bestaan uit ‘Moeder’ (2016) en ’Kinderen’ (2018). De vader in kwestie zit, omringd door andere senioren, in een bejaardentehuis. Hij ondergaat de tragiek van het ouder worden: zijn scherpzinnigheid is ontregeld, zijn ritme geremd en zijn hartstocht getemperd. Ook de kinderen zijn er.

Meer informatie over Peeping Tom en Vader vind je hier.