De gevolgen van de herkeuring
Vandaag heeft de UWV de laatste klap gegeven.
Ik had al eerder geschreven dat mijn UWV WIA uitkering zal eindigen. Er is een herkeuring gedaan waarvan ik vandaag de beslissing heb ontvangen. Ik blijf de uitkering vanuit de WIA ontvangen. Mijn afkeuringspersentage is vanaf augustus nog maar 46.01% . Doordat ik op het laatst nog maar 20 uur per week werkte valt mijn inkomen nog eens met een genade klap naar beneden. Ik ga per eind augustus krijgen €609.30 bruto per maand. Mijn vrouw heeft een WAO uitkering waardoor we op het minimumloon uitkomen of er net iets boven. Het is dus financieel klaar. Er gaan wat mogelijkheden onderzocht worden om zo te kijken hoe we er het voordeligst uit komen. De optie om geen fiscaal partnerschap meer zijn lijkt voor mijn vrouw het voordeligst. Er zullen toeslagen herberekend moeten worden. Het is even grote paniek in mijn hoofd. Eerst alles laten bezinken.
Van financieel kerngezond naar een minimum inkomen. Dit gaat grote problemen geven. Alle toeslagen, eigen bijdrage CAK moeten overnieuw gedaan worden. Ondertussen krijg ik bericht dat de huur en zorgtoeslag van 2021 onterecht is ontvangen en deze teruggevorderd wordt. €3100. Heel bijzonder. Probleem erbij. Ondertussen gaat het heel moeizaam met mijn vrouw. Zij krijgt van deze problemen toch mee. Daarbij, mijn vrouw moet echt in zorg wonen. Ik kan haar de benodigde zorg niet meer bieden. Het heeft te lang geduurd en te veel van mij gevergd. Ik ben meer dan op. Op in het kwadraat. Ik had de ambulant ondersteuner van het fact team gevraagd te informeren bij de zorginstelling Nieuwe Unicum hoe het staat met de wachtlijst. Antwoord: we zijn bezig de administratie op orde te brengen. Deze is een rommeltje. (Is al eerder tegen mij persoonlijk gezegd). Ook: ik mag geen verdere informatie geven. Ik vind dat echt de boot afhouden. Gisteren heb ik besloten toch klachtenprocedure,s in te zetten. Ik heb contact met het zorgkantoor opgenomen en met een externe instantie welke voor de bewoners van de zorginstelling optreden. Let wel, ik heb hier eigenlijk de energie niet voor. Ik ben op het punt gekomen dat het ondraaglijk lijden is geworden voor mij. Letterlijk, ik kan het niet meer dragen. De sigaren uit eigen doos zijn op, de kluitjes in het riet hoef ik niet meer, en het kastje en de muur heb ik ook wel gehad.
Crisis opvang, zorg aan huis. Deze zijn om meerdere redenen niet mogelijk. Als er bruikbare oplossing zijn had ik deze gebruikt.
Meer lezen
Dit bericht heeft 0 reacties