We zijn drie maanden verder. Langzaam dringt de hoop op een langere toekomst samen door. Kunnen we genieten van deze periode waarin we niet elke maand op en neer hoeven naar een ziekenhuis. En bovendien…
Hoe bizar en hoopgevend waren de laatste berichten uit het Duitse ziekenhuis. Het geeft hoop, maar waarop eigenlijk? Een maand na het mislukte weekendje weg gaan we weer vroeg in de ochtend die kant op.…
Enkele maanden lang rijden we een keer in de maand, vier en een half uur, voor een lokale chemokuur. En de eerste keren komen we rond 23.00 uur thuis met het woord stabiel in onze…
De negen kuren zitten erop, het is inmiddels een ruim jaar na de diagnose. De scans zijn gemaakt en we rijden samen in een kwartiertje naar het ziekenhuis voor de uitslag. Er is de laatste…
In de jaren dat mijn man ziek was hebben we diverse andere, zowel Nederlandse als buitenlandse ziekenhuizen bezocht om met andere artsen opties te bekijken en te bespreken. Dit blog gaat over een van de…
De spanning stijgt, inmiddels waart kanker al bijna een jaar in ons huis. Doen de chemokuren hun werk optimaal of....daar denken we liever niet aan. Het bizarre is dat mijn man van de afgelopen zes…
De tijd glijdt langzaam voorbij. We zitten op een wolk en kijken vanaf onze wolk op de wereld die doordraait. Langzaam druppelen er berichten door vanuit die buitenwereld en stappen we ook regelmatig weer van…
En zo is ons rustige leventje verandert in de draaikolk die kanker heet en maken we ons op voor de eerste chemokuur. De grote onzekerheid is moeilijk. Het niet weten of de chemokuren gaan aanslaan,…
Om bij het begin te beginnen vinden jullie hier mijn eerste blog op de website van Mantelzorgelijk over hoe het allemaal begon. Huisarts op de stoep Mijn verhaal begint in januari 2007. Totaal onverwacht krijgt…
