Als mijn vader vertelt: Voel je iets van dementie? #filmpje

Dementie blijft iets wonderlijks. Wat gebeurt er toch allemaal in zo’n koppie? Bij mensen met dementie vallen herinneringen uit het recente verleden het eerst weg. De informatie die het langst in het geheugen zit, blijft het langst aanwezig. Zo kan het zijn dat iemand niet meer weet wat hij gisteren gegeten heeft, maar nog wel weet waar hij vroeger met zijn ouders gewoond heeft.

Mijn vader vindt het heel fijn om te kletsen.  Lekker samen aan de eettafel, met een ‘bakkie troost’ en een sigaartje, heerlijk bomen over vroeger. Zijn ogen stralen dan warempel weer. Toen ik opperde dat ik het leuk zou vinden om korte filmpjes van onze gesprekken te maken, was hij meteen enthousiast. “Leuk voor later, Mallijn” zei hij me. Alsof het om de 8mm filmpjes gaat, die hij vroeger van ons als kind altijd maakte.

In de afgelopen vier jaar is mijn vader veel kwijt geraakt, qua geheugen. Maar mijn vader is een slimme man. Hij camoufleert een hoop, waardoor het vaak lijkt of het allemaal nog reuze meevalt. Totdat je gericht vragen gaat stellen. Over zijn familie bijvoorbeeld. Dan merk je pas dat hij steeds meer herinneringen kwijt raakt.

Deze keer vroeg ik hem echter niets over vroeger maar over het heden. Ik wilde van hem weten of hij iets voelt van zijn dementie. Meteen zag ik dat hij zich schrap zette. Zelf mag hij zeggen dat hij dementie heeft maar als een ander het vraagt, valt het allemaal nog reuze mee! ;) Het is algemeen bekend dat mensen die dementie hebben, zelf niet inzien dat ze veranderen.

Nu zijn er vast mensen die denken: Moet dat nou, dit soort filmpjes van je vader? Na lang wikken en wegen en veel gesprekken met mijn broer en zussen, hebben we besloten deze filmpjes met jullie te delen. Wij vinden het zelfs belangrijk om dit te doen. Niet voor ons. Wij zitten er dagelijks midden in en weten inmiddels wel wat er speelt. Het is echter wel belangrijk voor lotgenoten, die er wellicht van kunnen leren of dingen zullen herkennen. Ook vinden wij het belangrijk om dementie in beeld te brengen. Dus niet alleen erover schrijven. Beeld en geluid zeggen volgens mij net even iets meer. Zie het als een vorm van bewustmaking, over wat dementie eigenlijk is. Zeker in een fase, dat iemand met dementie nog zelfstandig thuis woont en zich op straat begeeft. Hoe herken je dementie? Daar wil ik de komende tijd mijn steentje aan bijdragen met korte filmpjes. Het kan jou of een dierbare namelijk ook overkomen…

Wil je meer van mijn filmpjes zien, waarin ik met mijn vader praat? Ze staan op mijn eigen YouTube kanaal.